Anders.
Veel zijn alsoo van aert, dat sij in quaet verheugen,
Mits dat sij goet te doen geheelijk niet vermeugen:
Sij slachten dese Cop, die wt des menschen vel
Niet dan het quaet en haelt, dat hem doet groot gequel.
Sien sij dat iemant sneeft in sonden oft elenden,
Sij sullen die van hem met hulp oft raet niet wenden,
Maer voeden heur quaet hert met boosen vuylen aes:
Zijn blij dat heuren vrient rampsalich is oft dwaes.
Der mensch, de wijl ghij meugt, wilt goeden raet aenvaerden,
Verheugt alleen in 't goet: en waer het zij op aerden,
Helpt uwen naesten wt het quaet dat hem belast,
En raedt hem op u best tot tgeen dat hem best past.
Wenscht dat hij mach geluk genieten, en quaet derven,
Soo sult ghij oock gerust en heel geluckich sterven.
EEn Laet-cop, Ventose, oft Busse, daermen bloet mede laet, op de huyt gesett zijnde, en treckt door sijne cracht ende hitte des viers daer niet anders wt, dan het quaet bloet. Ende den quaden mensch, seyde Plutarchus, en leert oft onthoude in sijn hert anders niet dan het ghene dat quaet is in alle dingen.