Princeliicke deuiisen

[p. 236]

CII. Quocunque ferar.

Waer ick gae, loop, oft vaer, vvaer ick mij late dragen,
Ick can den boosen mensch niet worden heel ontslagen.

Den boosen slimmen aert van veelderleye lieden
Is sulx, dat niemant heur can eenichsins ontvlieden.

T'zij rechts, t'zij slincks, t'zij oock aen wat cant dattet is,

Van heur comt ons verdriet, en schade is ons ghewis.

Bij een Minckijser mach ick heur seer wel gelijcken.
Want hoemen dat verdraeyt, sijn stekelinghen blijcken.

[p. 237]

 

Daer een Minckijser ligt, moet ghij met aendacht gaen:

 

Met een quaet-aerdich mensch meugdij niet goets bestaen.

HEt Minckijser is soo gemaeckt, dattet altijts seer gevaerlick is, ende bereet om iemant te hinderen, t'zij waer dattet ooc valt, mits dattet altijts een scherpe pin oft stekelingh recht op staende heeft, hoe datmen't keert oft draeyt. Alsoo oock, de schelmen, ende boose menschen, en zijn nimmermeer bequaem om daer bij te wesen: want sij doen altijts den ghenen die met hun omgaen, eenich hinder, letsel, schampernij, oft quaet.