Princeliicke deuiisen

[p. 188]

LXXXI. Tutus ab igne facet.

Die suyver is van moet, en reyne sinnen heeft,
Is heylig; en bevvaert voor tvier van minnen leeft.

Een wijs voorsichtich man, is soo gestelt van sinnen,
Dat hij sich nimmermeer becommert metter minnen:

[p. 189]

 

Hij is gheheylicht, vrij van liefdes stercken brandt,

 

Oft immers bruyct die maet, die hij houd sijn verstant.

 

Hij heeft den eelen staff daer d'oude van vermanen,

 

Den staeff van condt Yvoir, der Priesters van Toscanen:

 

Maer sij verzieren dat, en t'is misschien een logen,

 

Die ick tot beter sin op een man heb ghetoghen

 

Die in echt, in onecht, in't clooster, oft in't velt

 

Sijn reynheyt onderhoudt, en doet sijn vleesch gewelt.

 

Voorwaer hij mach met recht als heylich zijn ghepresen

 

Die van het quaet wilt vier der minnen vrij can wesen.

DEn staf oft stock vande Romeynsche Waersegghers oft Wijchelaers, den welken eertijts was den Yvoiren scepter van Romulus, en is nimmermeer door het vier beschadicht geweest, selfs in de grootste branden van Roomen: maer hij wiert in't midden van het vier oft in de asschen-hoopen altijts ghevonden gantsch ongeschent, als Plutarchus ende Valerius Maximus schrijven.