Doch tzij dat hii verliest, tzij dat hij wint, t'is quaet,
Want hun gelijcke macht doetse alle bey seer hijgen.
Twee Lauwer-tacken sterck, te saem met groot ghewelt
Gewreven tegen een, door lust oft noot der menschen,
Eer sij de voncken viers verspreyden nae ons wenschen,
Zijn beyd eerst seer gecrooct, gebroken en geschelt.
Italien dat heeft Afrijcken connen dwinghen,
En heeftet noch in't laetst getemt nae lang verzeer:
Doch om dees overhand, recht nae het oude singen,
Carthago schreyden lang, Maer Room en loeg niet seer.
Twee stecken oft tacken van Lauwerboom, stijf tegen een gesmeten, ontsteken ende verhitten malcanderen door heur tsamen-slaen, als Plinius schrijft, ende gheven voncken viers van heur. Tselve doen oock de Leeuwen beenders, nae het verhalen van veelen. Insgelijx oock, als twee machtige ende geweldige Heeren, oft Heircrachten tegen malcanderen comen, dat en can niet geschieden dan met groot gevaer, ende schade van beyde sijden. Het gemeyn spreeckwoort, volgens de voorseyde reden, is waerachtich, te weten, Hert tegen hert en is geen goet voeyerlaken: al oftmen seyde, dat sterck tegen sterck niet bequaem en is om iet mede te dubbelen, oft voeyeren: in't Fransch, Fort contre fort, n'est pas bon à faire doublure. Het beworp oft afbeelding van dese Devijs comt seer nae bij de gedaente ende treck van het Sint Andries Cruys, twelck in oude tijden de eygen Lose oft Devijs van het voorseyde Huys van Bourgonnien plag te wesen: hoe wel dat de bedieding oft wtlegging van beyden seer veel van den anderen verschilt.