Geen meer soo machtich Vorst gehadt heeft van te vooren.
Godt gunde hem sijnen wensch in al dat hij begon,
Soo dat hij d'eene voor en d'ander nae verwon,
Iae oock sich selven met, doe hij Rust heeft vercoren.
Karel den vijfden van dien naem, Keyser van het Roomsche Rijck, voert hedensdaechs voor sijn Devijse twee Stijlen oft Pilaren, die de ouders de twee Colomnen van Hercules plagen te noemen. De welcke zijn twee hooge bergen oft wtstekende ende verre in Zee loopende rootsen oft clippen, vanden anderen ontrent seven hondert vademen (oft beter stappen) verscheyden staende: de eene is in Barbarijen, ende gaet Afrijken aen, genaemt Abila: de ander is int Rijck van Granaden, ende gaet Spaengnien aen, Calpe geheeten. Tusschen dese twee Colomnen is een engte oft Zee-mont, diemen de Straet van Gibraltar, oft ooc de Ente van Sivilien noemt. De Poeeten meynden dat in dese Engte eertijts maer een vaste geheele rootse en was, de welcke den inganck van de twee Zeeen dicht toehiel: maer dat sij van Hercules met gewelt gheopent is geweest, om de Groote Zee oft Oceaen daer door in te laten comen. Ende tot gedenckenisse van dien soo werden dese twee Colomnen oft Pilaren aldaer opgerecht, in twee verscheyden deelen des Werelts; te weten d'een in Africa, d'ander in Europa. Ten anderen, om dies wille datter in oude tijden een gebruyck ende maniere was dat de groote Princen ende Vorsten eenige Gedenck-teeckenen op te rechten plagen, als hooghe