Princelijcke deuijsen



[Folio 169v]
Frons hominem praefert. Die vander Phisionomie gheschreuen hebben, principalick Aristoteles, segghen onder ander saken dat voorhooft vande mensche tmiddel is waer by men lichtelick kennen mach zijn manieren, condicien ende natuere. Want een enghe voorhooft beteekent dat die mensche onwijs, onnut, oneerlick ende gulsich is ghelijck die verckens. Een te seer groot voorhooft, beteekent een grof ende bot verstant, ghelijck die ossen. Wat lancworpich, beteekent een vriendelick ende
[Folio 170r]
lieflick mensche, die lichtelick leert dat hy begheert. Te seer leech, cleynmoedich, invallende oft te seere ront ende verheuen, malachtich ende dwaes. Plat, eerghierich ende verwaent. Inde middel cael, haest gram. Vol rimpelen, droomachtich ende vol gepeynsen. Sacht beteekent een genoechelick mensche, die een yeghelick seer geerne vrientschap doet. Rou ende vol putten, loos, ghierich, ende quaet sot. Effen, een stout ende onbeschaemt mensche. Viercant ende tamelick groot, een vroom, wijs ende grootmoedich man. Welcke significacien zijn een oorsake geweest, dat ick dese deuijse ghemaect hebbe: Frons hominem praefert.