Logo DBNL
Het leven en sterven van een hedendaags aristocraat (1985)

Het leven en sterven van een hedendaags aristocraat

(1985)–Gerrit Paape–rechtenstatus Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende

[XXIII]

De vrijheidsboom wordt geplant. De edele baker representeert de vrijheid, en de ex-edelman. Willem representeert de Franse republiek. Boze en ongeoorloofde gedachten dienaangaande van mevrouw Anna

Het planten van een vrijheidsboom, de optochten en sieraden, bij die gelegenheid gebruikelijk, de zangen, dansen, enzovoort waarmee men de vrijheid hulde doet, zijn zulke dikwijls geziene, overbekende en weinig beduidende zaken, dat wij onze lezers er niet mee vervelen zullen, ofschoon deze planting aan Willem ettelijke duizenden guldens kostte.

Wij kunnen echter niet afzijn om er, met korte woorden, het volgende van aan te stippen.

Toen Anna het voorstel aan de baker deed om als representerende de vrijheid in de staatsie te verschijnen, en toen zij haar een beknopte beschrijving had gegeven in welker voege deze rol moest gespeeld worden, aarzelde de edele baker niet slechts, maar zij werd ook enigermate beschaamd, vooral toen zij van de ontblote lichaamsdelen hoorde. Zij verzocht vriendelijk om zich een uur of twee hierop te mogen bedenken, welk verzoek gaarne werd ingewilligd.

Men zegt - doch ons komt het wat bedenkelijk en lasterzuchtig voor - dat de edele baker zich, in haar eenzaamheid op haar kamer hebbende opgesloten, al de spullen nazag en de revue deed passeren, welke ter algemene beschouwing zouden moeten staan en dat zij, ziende met gelovige dankzegging, dat er bij het gehele boeltje geen de minste zwarigheid was om het door de jeugdige en wellustige wereld te laten bekijken, zelfs dat er veel bouwvalligs en verlepts onder liep dat ondersteuning en vernis behoefde, het besluit nam om de gewichtige taak om voor het beeld der volksvrijheid te paraderen op zich te nemen.

En vermits Anna haar staatkundige spotternij wilde voltooien, had zij de zaak in dier voege weten te beleggen, dat haar wettige gemaal het zich had laten welgevallen om, bij deze

vrijheidsoptocht, de Franse Republiek te vertonen, waartoe zij hem het bevoegdste en geschiktste van allen rekende.

Wij laten het gerust aan de vindingrijke verbeelding van onze lezer over om zich de oude baker voor te stellen, zittend op de staatsiekar, met boezem en armen naakt, waarvan de gebreken, door de knagenden tands des tijds aan deze edele delen toegebracht, zo goed gelapt, gekalefaterd en bepleisterd waren, als de kunst en de omstandigheden gedoogden! Hij verbeelde zich verder de ex-edelman Willem, als representerende de vrije Franse Republiek, hebbend een rode jakobijnenmuts, op een grote, sterkgepoederde staatsiepruik,* op het hoofd, stekende de buik ver vooruit, vertonend een onderkin van de eerste rang, hebbend het gelaat burgerlijk trots, stappend als een pauw, die de waarde van zijn staart kent, en slechts flauw neerziend op allen die hem omringden; want in zijn kwaliteit als Republiek, mocht hij zich niet al te gemeenzaam maken, en in dit opzicht speelde hij zijn rol meesterlijk.

Met dat alles was het spelende en begoochelde volk ten hoogste over hem voldaan. Toejuichingen en handklappingen deden de lucht weergalmen, en - om eens een heilige spreekwijze te gebruiken - de aarde barsten. Onder dit alles glimlachte de boze Anna. ‘Zoals deze vermolmde baker, en zoals deze aristocratische Willem is,’ dus dacht zij triomfantelijk bij zichzelf, ‘zo is ook de vrijheid, en is de Republiek!’

Het ware te wensen dat, waar men zo vele geestelijken, emi-

granten en dergelijke deporteert, of op onbewoonde en verre eilanden overbrengt en ter verblijving doemt, men ook al zulk slag van Anna's tot deze straf verwees.

Enige eerste patriottische verstandigen, dachten genoegzaam in dezelfde smaak als Anna, slechts met dit onderscheid, dat ze tranen stortten, over hetgeen, waarom Anna in haar vuist lachte.


Vorige Volgende