Het land der willekeurigen (onder pseudoniem J.A. Schasz)

Drie en twintigste hoofdstuk.
De schrijver doet een gebed.

De verschriklijke opschudding, die er door 't gansche Dorp was, deed mij insgelijks naar buiten loopen. Het ontzaglijk geschreeuw van; De Jothamist! de Jothamist! doorklonk bosschen en velden en deed de aarde dreunen.

Ik kan echter niets van dit alles te saamen knoopen. De Jothamist! dagt ik, dat moet zekerlijk een soort van Menschen zijn, die men in dit land niet permitteert. - De Barbier heeft mij Jothamist genoemd, en is daarop vol

[p. 91]

schrik en verbaasdheid weggeloopen: maar wat is toch een Jothamist? Ben ik er ook een? - Dan is het buiten mijn weeten. - Jothamist? 't Is of 't een vloek van den Hemel was, dat alle Isten en Aan en zulk een verdoemd spel in de waereld maaken.

Dus zuffende en peinzende, zag ik een groote menigte der Loopers en Schreeuwers wederkeeren, die ik bespeurde, dat het regt op mij aanzetteden. Ik keerde mij stilletjes om; sloot de deur vast toe en vertrok naar mijn kamer.

Naauwlijks was ik op mijn kamer, of ik hoorde, met geweld van knuppels, stokken en steenen, al de glazen inslaan, die er van buiten in het geheele huis waren.

Ik waagde het om door een vensterreet te kijken, en aldaar aanschouwde ik een toneel, dat mij geweldig verschrikte.

Hier stond de goede Gemeente van het Dorp, gewapend met allerlei moordgeweer en breekijzers: knersende op de tanden; met het schuim op de lippen; de hel in de oogen, en de verschriklijkste vervloekingen in den mond.

Waar is die d... en b... en k... en z... en v....sche Jothamist! - Hij moet er uit! - Hij moet er uit die d... en b... en k... enz.

Tot mijn verwondering zag ik, dat de Domi-

[p. 92]

né, de Koster en bijna de geheele Kerkenraad zig ook onder dat janhagel bevonden, en alle tekens van goedkeuring en aanmoediging gaven.

Uit het een en ander maakte ik op, dat ik de bedoelde Perzoon, de Jothamist naamlijk, zijn moest.

En wanneer zij mij in handen krijgen, zei ik tegen mij zelve, dan is het einde van den onschuldigen Reiziger daar! - Dan zal de waereld geene Toneelspelen noch Reisbeschrijvingen meer van mij leezen!

Intusschen verdubbelde het geweld. Men begon nu met haaken en touwen om de gevel te werpen; ladders te stellen; met windaazen te werken enz.

Hij moet er onder! riep de menigte.

De Jothamist! riep de Dominé.

Die verdoemde en vervloekte Jothamist! riepen de Koster en Voorleezer.

Die k... p... v... h... b... l...sche Jothamist! riep de gansche Christlijke vergadering.

Ik viel op mijn knien en deed een kort gebed; - want ik dagt niet anders of de uure des doods was gekomen.