De rymwercken
(1709)–Aernout van Overbeke–
Auteursrechtvrij
[pagina 265]
| |
Al wat men hier op deze Werelt ziet,
Is niet met al; God schiep het ook uyt Niet:
2.
Genomen, dat de Mensch al yetwes was,
Een korte tijd verandert hem tot Asch;
En 't geen hy keurt voor Stank en Vuyligheyt,
Dat werd hy selfs, als hy in d' Aerde leyt,
3.
Maer Vleelch en Been is slechts een kleyn verlies:
De Ziel, die God in Adamsleden blies,
Heeft van haer God dees eygenschap geërft,
Dat 's Eeuwig is, als Hy, en nimmer sterft.
4.
O Eeuwigheyt! wat valt gy swaer en bang,
Daer eene Dag schijnt duyzent Jaren lang.
O Eenwigheyt, wat valt gy zoet en kort,
Daer duyzent Jaer een Dag gerekent wort!
5.
O Wee dan, die, als God het Oordeel uyt,
Aenhooren moet dat schtikkelijk Geluyt;
Gaet gy Vervloekt' in de Verdoemenis,
Ter plaets daer Troost noch geen Verlossing is.
6.
Wee, die van zijn Geweten overstreên,
By God niet in Geselschap wert geleên:
Die Satan hem, als Koning, ziet gebiên:
Die zijn God komt te Hooren, niet te Zien.
7.
Zijn God? ö neen; maer wel zijn God geweest,
Soo lang hy God met Ootmoer heeft gevreest;
Maer als men God door goddloosheyt versaekt:
Dat is't, dat God; van Vader, Vyant maekt.
8.
Waerom, daer 't noch tijt van Genade is,
Niet opgestaen uyt's Werelts duysternis?
| |
[pagina 266]
| |
Waerom zich soo niet tot het Goet gewent,
Dat gy, daer na, God niet zijn onbekent?
9.
Twee wegen staen den Mensch steeds opgedaen,
Hy heefs zijn Keur langs die, of dees' te gaen?
d' Een Breet en glat, de andre rouw en zmal:
Maer op het Glat daer raekt men eerst ten Val.
10.
Treet dan met my dit Smalle Toepad in,
Waer van het alderswaerst is het Begin:
Volgt vry het Spoor, daer Jesus stapt voor uyt,
En treed wat aen, eer dat de Poort zich sluyt.
11.
O welk een Schat, voor die hier binnen raekt!
Al waer men niet als Lieflijkeheden zmaekt,
O Eeuwge Vreugt, die al ons Leet verzoet,
Wy zien uw komst al biddend' te gemoet.
|
|