De rymwercken

[p. 225]

Op de voetmuyl van mejuffrouw N.N.

Stemme: Sydonia.

1.

Geen Glaesje, hoe helder, hoe zuyver van glans,
Dat tegen dit Muyltje heeft eenige kans.
Hier derven de Vrouwen ‘Haer Lijf op vertrouwen;
En voor een Beeker verstrekt het de Mans.

2.

Indien men de Hooren gebruykt heeft voor 't glas,

Wanneer 't Vastelavont by d' Oudvaders was;
Wat dunkt u dan Vrinden ‘En kunt gy niet vinden,
Dat ons 't eedel Muyltje komt beter re pas?

3.

Maer kon met een Hoorn gemaekt zin Goedçier;

Die stonk na den Bok, na den Ram, na den Stier;
Dit ruykt als Vioolen soo zuyver van Soolen,
En lekker van kous is dit Aerdige Dier.

4

Benyde Muyltje, dat vaek hebt gezien,

't Geen Linde, en Zijde aen Phaebus verbien.
O Muyl! die by nachten ‘Voor 't Bedde meugt wachten
By Knyen, voor wien buygen wel tien duysent Knien.

5

Had Daphne soo een paer Muyltjes gehad,

Doe haer Baes Apollo soo veegde na 't Gat;
De Bruyer die hadse ‘Voor zeker, eer datse
Verandert, by de Boxen gevat.

[p. 226]

 

6.

 

Genoeg van het Muyltje gebleet en geznakt,

 

Ziet vrinden, hiet in heeft geen Exter gekakt:

 

Dit is de Gezontheyt’ ‘Van die 't op de gront leyt,

 

En met een stuk van haer Lijf daer in zakt.

 

7.

 

Dus zongen vier gezellen, niet vuyl;

 

Dees van Liefde blinde, die zmik als een Uyl;

 

De Derde kreet luyde ‘De Vierde die bruyde

 

Stilswygent in 't hoekje Neef Dirk op zijn Muyl.