De rymwercken

[p. 88]

Aen den heere Van Zuylichem:
Toen ik zijn Ed. mijn Psalmboek toezond: na dat tot mijnent de Blyde Inkomst van zijn Hoogheyd, van Bon komende, (pag. 33. hier voren) in zijn Ed. presentie had gesongen; waer op zijn Ed. my alle zijne^* Werken vereerde.

Beleefde Heer, doe gy my laest mael singen hoorde,

Waer in mijn keel schier smoorde,

Om dat 'er niemand scheen

Genegen tot den Prins, of vroolijk om 't Gemeen;

Dagt ik niet sonder schaemt', heeft Zuylichem gevallen

In dit onaerdig mallen?

Dat was het niet; ô neen!

Maer eyge heusheyt heefs dien Heer toen overstreên.

Hy, die by Vorsten is gewoon Musijk te hooren,

Leend nu aen ons zijn ooren:

Men heeft wel geele Peen

Met Pastenaken zus op 's Princen disch geleen,

Dat meer is, uwe Joost komt hier, en is geladen

Met uw geleerde Bladen:

Ik heb, zeyd' ik mijn vriend,

Met mijn Zang eer een Boek, als soo een^* Boek verdiend.

* Zijn Edelh. Korenbloemen.

* Zijn Edelh. Korenbloemen.

[p. 89]

 

Verdient? gantsch niet, maer 'k heb't; en dank de gunst uw's Heeren,

 

Die my wil wijsheid leeren,

 

En hier uit doen verstaen,

 

Waer dat elk Vaers een tel, een stap of draf moet gaen.

 

 

 

Dank heb: maer om my niet hier op te verhovaerdigen;

 

Soo neemt van my, onwaerdigen,

 

Dit Psalmenboek ter hand,

 

Wel eer van my gerijmt: op dat gy naderhand

 

 

 

Altoos kond çijffren (soo men Dacht het quam rijsen)

 

En seggen, en bewijsen;

 

Soo was voor dees de Man:

 

Hy is my schuldig, al wat hy nu meerder kan.

AD EVNDEM,

Versibus suis subscribentum:

 

CONSTANTER.

CONSTANTER scribis, vivis, legis, & tibi constas

Quid murum? solida sire tua carmina Constant