Ad Leopoldum Primum, Cum Caesar crearetur Francofurti ad Moenum: MDCLVIII.
Insereris numero Divum Leopolde, novosque
Regnorum titulos teneris tibi sumis in annis;
Ascendis patrium, Claro conspectus in Ostro,
Ad Zolium, triplici Populis Diademate fulges,
Olim Caesaribus stupuit, quos Roma Triumphos,
Quos vocat Augustos, celebrata Tibris in unda,
Quosque Nigrum tremuit sceptris regalibus AEquor,
Et quorum Imperio memorant sudasse Maeotin.
Austria, quos toties redeuntes agmine vidit
Vectrici, & Thracum post se tot colla trahentes,
Assequeris; certae devovens corpora morti.
Impia Turcarum Magnaeque paras Orienti
Occasum, & Tanais victus tua sentiet arma;
Ultimus Europae finis dominabitur Ister:
Victor cognatoque Tago, multum addet honoris
Nut anti mundo, suspiriaque alta trahenti.
Et Ferdinandi, plenis singultibus Vinam
Plorante solator ades; rubicunda tenebras
Ceu fugat Aurora, & dissolvit gramina rore:
Jam Dominum apellant concordi voce Columnae,
Et Regni Proteres; totus tibi panditur Orbis:
Quoque patet, vestris foelax regnatur habenis.
Quod vivas Patris est, sed quod Germania vivat
Id norum Leopolde tuum est! non Austria cladem
Nec diris met uit surebundum Mahometh armis:
| |
Pax tibi loet a placet, in mollia tempora fronti
Scripta geris, non ipse Deus jam Belliger ar mis.
Sed cupit Austriaoâ se Majestatetueri:
Bella juvat Proavos, Tu Caesarpace, Plus Ultra
Notus eris: jactentque juas Capitolia Lauros,
Tu non invidias, Mensisque suus stet Julo.
Occupet Augustus, vicinaque tempora, cujus
Illuxit tibi prima dies, cum sceptra decoras
Implevêre manus, laterique accingitur ensis.
Caesareumque tuo Capiti Diadema refulsit:
Illuxit tibi prima dies Augustior illis,
Ut surgas, quorum Menses sunt Nomine noti,
Et semper tibi crescat Honos, ut limit e nullo
Temporis aut spatiis aevi claudat ur in arctis;
Ut Leo Stellatâ, qui lucet in AEthere caudâ,
Hospite jam Phaebo gaudens, sua lumina praebet,
Caesaribus tarde que jubet procedere menses,
Invalidos oestu nimio segnes que calore:
Sie Leopoldo tuis illustras facta Parentum,
Et quicquid saeclo mirandum scripta vetustas
Relliquid nostro, nato te Caesare, gaudet:
Deque tuo gestis laudes accendere Phaebo.
Sis Felix; Faustus que tuis, ut tempora dentur:
Queis licet Heroum pacatô cernere mundô
Laudes, ne foeda torpescant fortis facta
Sorde, nec aeternâ res Gestae nocte laborent:
Quae specislum fient mundo: tu Lumen & ipsis
Queis fulges radiis, assurget Fama Parentum,
Ut quos illustres Orbis mirabitur, idem
Ad vestras spectant laudes, Leopolde, stupescat!
|
|
Auteursrechtvrij