De psalmen Davids
(1663)–Aernout van Overbeke–
AuteursrechtvrijEen gemeene Biechte en bekentenis der sonden, daer in wy Christum bidden en aenroepen om vergiffenis der sonden, vermeerdering des Geloofs, en oprechte Liefde; tot dat wy salighlijck afsterven, en dit tijdelijck leven verlaten. | |
[pagina 578]
| |
GHy Heere zijt mijn toeverlaet,
Ick sal op u vertrouwen,
Ick sal wanneer 't my qualijck gaet
Op u mijn hoope bouwen,
'k Heb niemant niet, daer leeft geen man
Op deser aerden, die my kan
Verlossen uyt mijn swarigheen,
Ghy Heer alleen
Zijt mijne hulp, en anders geen.
2. 't Is waer mijn schulden zijn heel groot,
En vuyl mijn overtreden!
Maer schelt my quyt door uwe doodt,
Aen 't Kruys voor my geleden,
En seght uw Vader aen, dat ghy
De schulden hebt betaelt voor my,
Door uwe doodt, ick word' daer met
Weer reyn en net,
En van de sonden onbesmet.
| |
[pagina 579]
| |
3. Wilt dan in my, als nieuw hersticht,
Het waer geloof verstercken,
Op dat daer door mijn swack gesicht,
Vw goetheyt aen kan mercken,
Dat ick voor al u min, o Heer,
Mijn Naesten als my selfs soo seer,
Als ick moet scheyden hier van daen,
Blijf by my staen,
Op dat geen Satan my kan schaen.
4. Eer zy Godt in den hooghsten Troon
Den Vader aller goetheyt,
En Iesus Christ sijn Eenigh Soon
Die selver onsen voet leyt,
Op dat hy van sijn wegh niet dwael',
Den Geest oock die ons altemael
Tot Godes Tempel heeft bereyt,
Zy lof geseyt,
Van nu tot in der eeuwigheyt.
|
|