De psalmen Davids
(1663)–Aernout van Overbeke–
Auteursrechtvrij
De Historie van 't Lijden onses Heeren Jesu Christi, in een heel kort begrijp te samen getrocken, en by een gestelt.
| |
[pagina 488]
| |
Sijn hert met vrees bevangen,
Sijn ziel tot in den doodt beswaert,
Het bloedigh sweet droop op de aert
Van sijn besturven kaken,
Een Engel trooste hem, maer hy
Sy tot sijn Iongeren, slaept ghy?
't Is nu wel tijdt te waken.
2. Hy wierd gevangen ingebracht,
Gebonden van dat boos Geslacht,
Die hem ter doodt verwesen,
Sy spogen hem in 't aengesicht,
Voor 't Ioodsch en 't Heydensche gericht
Most hy een muyter wesen:
Dit 's, riepen sy, een Lasteraer,
Hy heeft selfs in het openbaer
Godts Mogentheyt gescholden,
Sy scheurden (veynsende) haer kleedt,
Sijn liefd en onschult wierd met leedt
En onrecht weer vergolden.
3. Van 't geess'len deerelijck mismaeckt
En doornen in het hooft gehaeckt,
Most hy sijn kruys noch dragen
Tot aen 't vervloeckte Galgeveldt,
Daer zijn hem spijckers met geweldt
Door handt en voet geslagen:
Hy roept, verdrooght van smert en pijn,
My dorst! Stracks gaf men men Asijn
Met Gal vermengt te drincken,
Men spot noch met hem in sijn straf,
Sijn vrienden vallen van hem af.
En laten 't herte sincken.
| |
[pagina 489]
| |
4. Gedenckt Mensch wat de Heere seyt
Wanneer sijn lijden wierd beschreyt,
Wilt over my niet treuren,
Beweent u en uw' Kind'ren val,
Beurt dit het groene hout, wat sal
Het dorre dan gebeuren?
Heer laet uw' droevigh kruys en pijn
Ons menschen tot een spiegel zijn
Om vroom daer na te leven,
Dewijl 't u soo veel heeft gekost
Eer ghy ons weder hebt verlost
En 't vol Rantsoen gegeven. 6. Gloria.
| |
Een Geestelijck Liedt. Van de seven woorden die Christus aen den Kruyce sprack.
DOe Iesus was aen 't Kruys gehecht,
Sijn lichaem deerlijck toegerecht,
Vol pijn in alle leden,
Heeft hy noch voor het laetst gesecht
Dees seven schoone reden.
2. In eerste toont hy sijn gedult,
Roept, Vader, ach, wilt haer de schult
| |
[pagina 490]
| |
Vergeven en vergeten,
Wijl sy van 't geen 'er werd vervult
Aen my niet sien noch weten.
3. In 't tweede werd sijn heyl verbreyt,
Wanneer hy tot den Moorder seyt,
Ghy sult met my noch heden
Het Paradijs van heerlijckheyt
In eeuw'ge vreught betreden.
4. Ten derden toont hy sijne trouw,
En seyt tot sijne Moeder, Vrouw
Daer by u staet uw' Sone,
Iohannes troost uws Moeders rouw
Om haer uw' plicht te toonen.
5. Ten vierden riep hy uyt, my dorst!
't Scheen dat sijn uytgedrooghde Borst
Socht laeffenis t'ontfangen,
Maer 't was om dat des Levens Vorst
Had na ons heyl verlangen.
6. Ten vijfden, Godt waerom hebt ghy
Vergeten en verlaten my
Die alles moet verdragen?
Die sulcke swaren straffen ly
In 't leste van mijn dagen.
7. Het sesde was van groote kracht,
Wanneer hy riep, 't is al volbracht
Wat van my is geschreven,
Ick hebb' aen 't menschelijck Geslacht
De saligheyt gegeven.
8. Het lest en sevenst is geweest,
Doe al het Aerdrijck wierd bevreest;
Hy riep met luyder keele,
| |
[pagina 491]
| |
Ontfangt, o Vader, mijnen Geest
Die 'k in uw hand beveele.
9. Die dese woorden wel onthouwt,
En al sijn hopen daer op bouwt,
Sal Godt sijn zegen geven,
Om dat hy heeft op hem vertrouwt
Soo sal hy eeuwigh leven.
| |
Een ander Liedt, van Godts Woordt en sijn heyligh bitter Lijden.
HEer opent mijnen monde
Dat ick uw' lof breng voort,
Laet my altoos verkonden
Van uw' almachtigh Woordt,
Dat alles wat'er rept of leeft,
En 's aerdtrijck diepe gronden
Vyt niet geschapen heeft.
2. Eer ga het al verlooren
In eeuw'ge duysternis,
Al 't gene dat gebooren
Of oyt geschapen is,
Eer sal al 't Hemelsche cieraet
| |
[pagina 492]
| |
In 't diepst der hel versmoren
Eer dat uw' Woordt vergaet.
3. 't Geen gy ons hebt gesonden
Door Christus uwen Soon,
Die sich voor onse sonden
Heeft tot Rantsoen geboon,
Van Iudas valschelijck verkocht,
Gegeselt en gebonden,
Daer na ter doodt gebrocht.
4. Ter Tafel neergeseten
Brack hy het heyligh Broodt,
En gaf het haer te eten
Ten voorbeelt van sijn doodt,
Dit is mijn heyligh Lijf, sprack hy,
Het suyvert uw geweten,
't Maeckt u van sonden vry.
5. Hy heeft oock daer beneven
Den Wijn in eene Kelck
Sijn Iongeren gegeven,
En sprack, ick wil dat elck
Dit drincke met oprechte boet,
Hy geeft u 't eeuwigh leven
Want 't is mijn heyligh Bloedt.
6. Van Tafel opgeresen
Wiesch hy hun voeten af,
En heeft haer onderwesen
Doe hy dees lesse gaf,
Bemint malkander alle tijdt,
Dat sal een teeken wesen
Dat ghy mijn Iong'ren zijt.
7. Na dat hy had gebeden
| |
[pagina 493]
| |
In 't Hofjen sijnen Godt,
Quam Iudas aengetreden
Gevolgt van 't Ioodsche Rot,
Hy wierd geleyt in 's Rechters huys,
Na 't gees'len sijner Leden
Veroordeelt tot het Kruys.
8. Sijn lieffelijcke wangen
Van 't schreyen gansch mismaeckt,
Daer na aen 't Kruys gehangen,
Vervloeckt, bespot, gelaeckt,
Alwaer de Hooghgeboore Vorst,
Door 't vyerighlijck verlangen
Naer ons, riep uyt, My dorst!
9. Hy neyghde 't hooft om lage
Doe hy sijn Geest opgaf,
Hy wierd van 't Kruys gedragen
En neergeleyt in 't Graf,
Waer uyt hy, als hy had voorseyt,
Verrees ten derden dage
Na hy daer was geleyt.
10. Hy sprack tot sijne Boden,
Soo wijdt het Aerdrijck loopt
Sult ghy het tot my nooden,
En leert, wie werdt Gedoopt,
En vastelijck gelooft daer aen
Dat ick my selfs liet dooden,
Sal nimmermeer vergaen.
11. Van Wolcken was sijn Wagen,
Die heeft hem na om hoogh
Ten Hemel opgedragen,
Voor sijner Iong'ren oogh;
| |
[pagina 494]
| |
Doch eeuwigh blijft hy ons noch by,
Om van te sware plagen
On weer te maken vry.
12. Hy heeft aen ons gesonden
Sijn Trooster na beneen,
Die, als wy van de sonden
Hart wierden aengestreen,
Ons troosten sou, en staen bereyt
Te salven onse wonden
Met Godts barmhertigheyt.
| |
Agnus Dei Duytsch.
| |
[pagina 495]
| |
Een ander Passie-Liedt. Van de Sonde, en van de Oorsaeck, Vrucht, en Nuttigheyt des Lijdens en Stervens onses Heeren Jesu Christi.
OCh wy arme Menschen, die door 't overtreen
Adams, zijn gekomen en dees' swarigheen,
Sondigh hier ontfangen, sondigh voortgebracht,
Eeuwighlijck gevangen in des Duyvels macht.
Heer ontfermt u onser. Christ' ontfermt u onser.
Heer ontfermt u onser.
2. All' ons' eygen wercken waren krachteloos,
Om ons te verlossen was de mensch te broos,
Want hy stack vol sonden, hoe kon hy 't Rantsoen
Voor sijn sond betalen, en sijn schult voldoen?
Heer ontfermt u onser. Christ' ontfermt u onser. Heer, etc.
3. By aldien dat Christus 's Vaders eenigh Soon
Niet en was gekomen, en had smaet en hoon
Op sijn hals gelaen, en was aen 't Kruys geslacht,
Moesten wy versmooren in de eeuw'ge nacht.
Heer ontfermt u onser. Christ' ontfermt u onser. Heer, etc.
| |
[pagina 496]
| |
4. Om aen ons te toonen sijn verlieft gemoedt
Wierd sijn Zijd' geopent, Water ende Bloedt
Quam daer uyt gevlooten, hy dwong met gewelt
Dood' en Duyvels machten als een Zeebaer Heldt.
Heer ontfermt u onser. Christ' ontfermt u onser. Heer, etc.
5. Als nu Doodt en Helle onse Ziel verschrickt,
En ons dreyght te dooden, deese troost verquickt
Ons weer, dat Godts Soon ons heeft van haer verlost,
't Heeft hem Gout noch Silver, maer sijn Bloedt gekost.
Heer ontfermt u onser. Christ' ontfermt u onser. Heer, etc.
6. Laet ons Godt den Vader loven, en Godt, Soon,
Godt den Heyl'gen Geeste, samen in een Troon,
En haer vlijtigh bidden dat sy ons voortaen
By haer Woordt behouden, en het noodigh raen.
Heer ontfermt u onser. Christ' ontfermt u onser. Heer, etc.
| |
Een Christelijck Liedt. Van onse Vrykooping of Verlossing, en besten rijckdom: oock tegens onnutte sorgh van tijdtlijck onderhoudt.
GHy menschen die beneden
Des Werelt-kloot bewoont,
Denckt wat ick heb geleden,
Ick wierd versmaet gehoont,
Gegeselt en geschonden,
Gedoodt om uwe sonden,
Op dat ghy wierd verschoont.
2. Ick quam u niet bevryden
Met Silver of met Gout,
Maer door mijn bloedigh lijden,
Hoe zijt ghy dan soo stout
| |
[pagina 497]
| |
Dat ghy hangt al uw sinnen
Om 't Aerdsche te beminnen,
En u daer op vertrouwt?
3. Hoe kond' ghy u vergapen
Aen 't ydel Werelts goet?
Wat baet by een te schrapen
Een Schat die rotten moet?
Na 't eeuwigh soudt ghy haken
Dat sal u saligh maken,
En troosten uw' gemoedt.
4. De Leeljen die met hoopen
Op 't Veldt soo cierlijck staen,
Haer schoonheyt niet en koopen,
Siet hare Blad'ren aen,
Wat 's by haer te gelijcken?
Selfs Salomon moet wijcken
Op 't cierlijckst aengedaen.
5. De Vos heeft sijne kuylen
Daer in hy seker leeft,
't Gevogelt siet men schuylen
Als 't sich te nest begeeft,
Op dat het seker woone,
Maer siet des Menschen Soone
Selfs geen plaets en heeft.
6. Den Hemel en de Aerde
Zijn 't maecksel mijner handt,
En wat natuur oyt baerde;
De Zee wierd als een strandt
Doe sich mijn arm uytstreckte
En Israël bedeckte
Tot in 't Beloofde Landt.
| |
[pagina 498]
| |
7. Wat mooght ghy dan soo sorgen
Ghy die mijn Kind'ren zijt
Voor 't onderhoud van morgen?
Mijn hulp en is niet wijt
Ick sal u tot het leven
Genoegh van alles geven,
Ick sorgh voor u altijt.
8. Weest dan voortaen te vreden
Met 't geen de Heer u send,
Hy sal u spijsen, kleeden,
Sijn goetheyt heeft geen end,
Hy sal u wel bewaren
Voor 't geen u mach weervaren
In droefheyt en ellent.
9. Danck, lof, roem, glory, eere,
Zy Godt in eeuwigheyt,
Die ons dees soete leere
Heeft uyt sijn mondt geseyt:
Hy wil ons allen geven
Hier namaels 't eeuwigh leven
Ons door sijn doodt bereyt.
| |
Het beweegelijck Gebedt-Liedt. Aufer immensam Deus aufer iram, &c. Om afwendinge der sonden, van wegen 't dierbaer Lijden en Sterven onses Heeren Jesu Christi.
WIlt groote Godt u toren van ons wenden,
Dat uw bebloede Roe ons niet en schade,
| |
[pagina 499]
| |
 Wilt over ons uw' felle straf niet senden;
Maer uw' genade.
2. Want soo g'ons straffen woud na onse sonden,
Wie was'er die u gramschap kon verdragen?
't Verging al wat op aert oyt was gevonden
Voor uwe plagen.
3. Aenschouwt ons Vader, en verschoont ons Armen,
Laet uw' genaed' uw' strengheyt wat vermind'ren,
Dien 't eygen is 't aenschouwen met ontfarmen
Der Menschen Kindren.
4. Wy zijn met erf en eygen sond beladen,
Verachte Wormen uyt er aerd gesproten,
Waerom soudt ghy door 't weygren der genaden
Ons van u stooten.
5. Siet aen uw's Soons Kruys en sijn bitter lijden
Die wierd tot ons rantsoen aen 't hout gebonden,
En met een spies doorboort in sijn zijde,
Om onse sonden.
6. Daerom, o Vader, laet ons niet verderven,
Wilt ons u Geest en gunst door Christus geven,
Laet ons door hem het Hemelrijck be-erven
En met u leven.
7. God Vader, Soon, Geest, eenig in het wesen,
Maer drie Personen, uwe groote namen
Zijn 't die wy hier op aerdt allenigh vreesen,
En prijsen, Amen.
|
|
