De psalmen Davids
(1663)–Aernout van Overbeke–
AuteursrechtvrijDen Hymnus, Veni Redemptor gentium.
KOm aller Heyd'nen Heyl en Licht,
Kom toon uw' heerlijck aengesicht,
Laet al de Aerdt verwondert staen
Hoe dat dit baren toe mach gaen.
| |
[pagina 462]
| |
2. Geen mans bloedt dat oyt oorsaeck is
Geweest van sijn ontfanckenis,
Hy is alleenigh door den Geest
Ontfangen van een Maeght geweest.
3. Schoon dat Maria swanger wordt
Soo blijft haer kuysheyt onverkort,
De deught blinckt haer ten oogen uyt
Dewijl sy Godt in haer besluyt.
4. Die op sijn tijdt haer lijf verlaet
En in de ruyme werelt gaet,
Als Godt en Mensche te gelijck
Ontsluyt hy ons het Koninckrijck.
5. Van waer hy eerst voer na beneen
Om sich met vleesch en bloedt te kleen,
Hy daelde na de helsche poel
En klom van daer na Godes Stoel.
6. Ghy die den Vader zijt gelijck,
En Koning in het Hemelrijck,
Voert neder in ons vleesch veracht
Ons vleesch te geven nieuwe kracht.
7. Vw' Kribb' die vol van luyster is
Schijnt voor ons in de duysternis,
En uw geboort heeft ons gesicht
Met glans en helderheyt verlicht. 3. Gloria.
| |
De Lof-sangh Mariae. Mijn Ziel verheft den Heer. Of het Magnificat Duytsch. Luce cap. 2. vers. 46. Daer in sy verheft de groote genade Godts, aen haer betoont en bewesen: Leert oock, dat de saligheyt over lange in Christo belooft, als nu geopenbaert en verschenen is.Op de wijse van den 7 Psalm aengewesen. | |
[pagina 463]
| |
MYn ziel roemt van uw's Scheppers eer,
Mijn Geest laet vrolijck wesen,
Mijn hert verbly sich in den Heer,
Sijn naem zy hoogh gepresen,
Dien 't heeft behaeght // Sijn slechte Maeght
Soo heerlijck te verhoogen,
Al mijn geslacht // Sal hoogh geacht
Zijn, in der Volck'ren oogen.
2. Die machtigh is heeft groote daen
Aen my sijn Maeght bewesen,
Sijn gunst sal eeuwigh kleeven aen
Die sijnen name vreesen;
Sijn stercke kracht // Heeft 't onderbracht
Die sich hovaerdigh toonen,
Haer hooge moedt // Is door sijn voet
Geschopt van Stoel en Troonen.
3. d'Oomoedige daer tegen heeft
De Heere hoogh verheven,
Die soo lang hong'righ heeft geleeft
Dien heeft hy spijs gegeven
| |
[pagina 464]
| |
In overvloet // daer tegens doet
Hy anders met de Rijcken,
Sy moeten voort // en ongehoort
Van Godes aenschijn wijcken.
4. De Heer heeft Iacob niet veracht,
Maer hooger op doen treden,
Om dat hy altoos heeft gedacht
Aen Gods barmhertigheden;
Hy heeft sijn Knecht // hoogh opgerecht
Gelijck hy van te vooren
Aen 't Zaet dat quam // uyt Abraham
En aen hem had geswooren. 2. Gloria.
| |
De Lof-sang Zachariae; Gelooft zy de Heere, de Godt Israëls: Of het Benedictus Duytsch. Luce cap. 1. vers. 68. Daer in Godts waerheyt en bestendigheyt sijner beloften in de verschijninge des beloofden Messiae, seer hoogh wort gepresen, en sijn genade, als oock de verkondinge des Euangeliums aengewesen. Het Ampt des Voorloopers Johannes wort oock uytgeleyt.Oock op de wijsen van, en by den 7 Psalm aengewesen.
GElooft zy Isr'els stercke Godt
Die tot ons is gekomen,
Die ons verlost, die schand' en spot
Heeft van sijn volck genomen,
| |
[pagina 465]
| |
 En ons bereyt // ter saligheyt
Een Hoorn uyt Davids lenden,
Dien 't nu behaeght// door sijne Maeght
Hem aen sijn Volck te senden.
2. Als hy lang heeft te voor verklaert
Door 't Woordt van sijn Propheten,
En van 't beginsel van der Aerdt
Ons Voorgeslacht doen weten,
Dat door sijn hant // hy uyt den bant
Des vyants ons sou trecken,
Op dat sijn trouw // uyt goetheyt souw
Ons Vaderen bedecken.
3. Dat hy aen sijn beloften dacht
Aen Abraham geswooren,
Te weten: dat hy sijn geslacht
't Geen hy had uytverkooren
Sou maken vry // van slaverny,
Waer door sy stil en veyligh
V souden Heer // bewijsen eer,
En leven vroom en heyligh.
4. Ghy sult mijn Kint voor een Propheet
Des Hooghsten zijn genomen,
En maken sijnen wegh gereet
| |
[pagina 466]
| |
Waer dat hy langs sal komen,
En als een tolck // Aen Godes volck
De saligheyt verkonden,
En leeren haer // In 't openbaer
Vergevinge der sonden.
5. Vyt 't diepst' van Godts barmhertigheyt,
Waer med' hy quam bestralen
Sijn volck, is ons een licht verbreyt
Dat uyt der hoocht komt dalen,
Op dat het schijn // Aen die noch zijn
In schauw des doods, en treden
In duysterheyt // En dat het leyd'
Haer voet op 't padt der vrede. 2. Gloria.
|
|