De psalmen Davids

Psalm CXLVIII. Een vermaninge tot Godes lof aen alle Creaturen des Hemels, der Aerden, en der Zee; en insonderheyt den mensch van wegen Godes heerlijckheyt.

Hallelujah.

LOoft ghy Hemelen den Heere,
Looft hem die in 't hooghste woont,
Komt ghy Eng'len geeft hem eere
En uw' ootmoedt voor hem toont;
Wilt uw' stemmen samen paren,
Prijst den Heer, lof-singet hem
Ghy manhafte Legerscharen

[p. 424]

Met een onvermoeyde stem.

2.   Looft den Heer ghy Hemels Lichten,
Looft hem Sterren Son en Maen,
Die de Hemelen soo stichte
Dat sy in het hooge staen,
Looft hem dan ghy Hemels Troonen,
En ghy wat'ren, welckers vocht
Hooger plaets heeft om te woonen
Boven Hemel boven Locht.

3.   Wilt niet sluymeren noch slapen
Op het lof van desen Heldt
Sijn bevel heeft u geschapen,
En sijn Woordt u vast gestelt
Tot in alle eeuwigheden,
Yeder gaf hy eene Wet,
Geen van al sal overtreden
d'Ordre van hem ingeset.

4.   Looft den Heer ghy wallevisschen,
Die u dag'lijcks voedsel geeft,
Looft hem wat in duysternissen
Van den hollen afgrondt sweeft,
Looft hem hagel, storm, en winden,
Dampen, sneeuw, en blixemgloedt,
Die gereedt sich laten vinden
Als sijn mondt sich open doet.

5.   Komt ghy bergen u verned'ren,
Buckt ghy heuv'len voor hem neer,
Laet vruchtboomen, laten ced'ren

[p. 425]

 

Loven haren Opperheer;

 

Looft hem tamm' en wilde dieren,

 

Wormen en wat kruypt op aerdt,

 

Vogels die met pluymen swieren,

 

En wat dat de lucht meer baert.

 

 

 

6.   Looft hem Koningen, verheven

 

Op den kostelijcken Troon,

 

Komt ghy volck hem eere geven,

 

Looft hem Rechters, aerdsche Goon,

 

Laet van ouden en van jongen

 

En een suy'vre maegden-rey,

 

Sijnen naem nu zijn gesongen

 

Met trompet en vreugt-geschrey.

 

 

 

7.   Looft sijn naem seer hoogh van waerde,

 

Sijn lof zy all'om verbreyt,

 

Boven Hemel boven Aerde

 

Is sijn macht en Majesteyt:

 

Hy verhief sijn Gunstgenooten,

 

En dee Isr'els roem en eer

 

Tot de hooge sterren stooten.

 

Looft den Heere, looft den Heer.

 

Hallelujah.