De psalmen Davids(1663)–Aernout van Overbeke– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Psalm CXXXV. Een vermaninge om Godt te loven van wegen sijn goedertierentheyt aen Israël bewesen; als oock van wegen sijn almacht, en afmaninge van afgoderye, ofte op afgoden te betrouwen. Hallelujah. PRijst nu des Heeren naem, Komt ghy knechten van den Heere Godt in sijnen Tempel eeren, Maeck u ten dienst bequaem, Singt hem in sijn' voorhoven, Psalm-singet sijnen heyl'gen naem Die lieflijck is en aengenaem, [pagina 392] [p. 392] Rust niet van hem te loven. 2. Want Godt heeft Iacob lief, En 't geen uyt hem is gebooren Had de Heer soo uytverkooren, Dat hy het hoogh verhief: De Heer is groot en prachtigh, Geen Goden zijnder sijns gelijck, Hy voert de kroon in 't Hemelrijck Sijn heerschappy is machtigh. 3. De Werelt die ons draeght, Zee en Aerdt kan hy gebieden, Inden Hemel moet geschieden Al wat hem maer behaeght; Hy doet de dampen komen, Hy ist die maeckt den blixem-gloet, En die den regen storten doet, Hy ment den windt met toomen. 4. Die d'Eerstgeboorne dee Sterven door geheel Egypte, Dat 'er niets sijn handt ontslipte Van menschen noch van vee, Die teeckens heeft gesonden En wond'ren in Chams landt gedaen, Door Pharo en sijn Knechts te slaen, Die volcken heeft verslonden. 5. Die Machtigen verjoegh, Die der Ammoriten Koning Sihon, dreef uyt sijne wooning, Die Og in Basan sloegh, [pagina 393] [p. 393] Die 't al voor hem dee wijcken, Die dee verstroyen als het kaf De Vorsten Canaans, en gaf Sijn Volck haer Koninckrijcken. 6. Tot aller eeuwigheyt Blijft sijn naem in ons gedachten, Van geslachten tot geslachten, Want Godt staet al bereyt Dat hy sijn Volck sal rechten, 't Sal hem berouwen van de straf, Hy sal sijn Engel senden af En troosten sijn Knechten. 7. Dat men voor Goden houdt In der blinde Heyd'nen landen, Is maer werck van menschen handen, Van silver of van gout, Dees Beelden komt men smeecken, Maer hun geloof en heeft geen grondt, Haer Goden hebben oogh en mondt, Maer konnen sien noch spreecken. 8. Men spreeck of hart of soet Sy en konnen gansch niet hooren, Nochtans hebben sy twee ooren; Geen aessem die haer doet Bewegen hert en leden, Al die haer maeckt en op vertrouwt Werd' als het maecksel dat hy bouwt, Berooft van geest en reden. 9. Kom Israëls geslacht En 't Huys Arons looft den Heere, Laet hem Levi's kind'ren eeren, [pagina 394] [p. 394] Ghy die Godt vreest en acht Komt aen hem eer bewijsen, Die 't schoon Ierusalem bewoont, Sijn Outer zy met vet gekroont, En Zion koom' hem prijsen. Vorige Volgende
Auteursrechtvrij
