De psalmen Davids

Psalm CXXIX. Klachte over de verdruckingen der Kercke Godts; verklaringe van Godts hulpe in de selve: gebedt tegen de vyanden Godts.

SY hebben my van mijne jonge jaren
(Dus spreecke Israël)
Met veelderley gequel

[p. 382]

Van dat ick was geboren, doen beswaren,
Maer noyt heeft my haer gewelt
Overwonnen en gevelt.

2.   Gelijck den Ploeger komt door 't velt gereden,
En met sijn Os of Paerdt
Doorploeght de harde aerdt,
Soo hebben sy mijn rugge doorgesneden;
Maer Godt is 't die sich recht wreeckt
En der Boosen touwen breeckt.

3.   Verstroytse die op Zion zijn gebeten,
Laet haer vergaen als 't gras,
Dat eer 't volwassen was
Wierd' uytgeruckt, en op de straet gesmeten,
Als het kooren op het landt
Dat niet vult des Mayers handt.

4.   Dat vrucht'loos is, dat Godt noch mensch en zegent,
Waer van den Ackerman
Geen schoven halen kan,
Dat in 't voorby gaen niet en wert bejegent
Met een lieve wensch of groet,
Als het ander kooren doet.