De psalmen Davids(1663)–Aernout van Overbeke– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Psalm LXVI. David vermaent alle menschen tot danckbaerheyt over de verlossinge der Kercke Godts uyt alle hare nooden, met sijn eygen exempel. JVycht den Heer ghy gansche aerde, En singt Psalmen sijnen naem ter eer, Singt, ghy Godt zijt groot van waerde, En seer vreess'lijck zijn uw' wercken Heer, Vw' stercke handen // doen uw' vyanden Haer voor u met veynsen werpen neer, Dat al wat leve // u eere geve En al 't rondt u prijse meer en meer. 2. Komt des Heeren werck beoogen, Vreesselijck zijn sijne wonderdaen, Want hy heeft de zee doen droogen, [pagina 189] [p. 189] En sijn volck dat is te voet gegaen Door waterstroomen // om soo te komen In het landt den Heydenen ontrooft Voor welcke daden // soo vol genade All' het Nazaet noch den Heere looft. 3. Eeuwigh heerscht hy door sijn machten, Hy die altoos waeckt, en naerstigh let Op der Heydenen geslachten, Dat dat volck sich niet te hoogh en set. Laet door de wolcken // de stem der volcken Klincken tot Godts lof met groot geschal, Die ons heeft leven // en ziel gegeven, En die niet gedooght der onsen val. 4. Ghy hebt ons beproeft door lijden, En gelijck het silver door het vuur Reyn geloutert, uw' kastijden Maeckt' aen ons den tijdt des levens suur; Doe ons' vyanden // haer stricken spanden En haer netten hadden uytgebreyt, Hebt ghy ons allen // daer in doen vallen, Om ons' leen had ghy een bandt geleyt. 5. Menschen hebben ons vertreden, Ons, door water en door vuur gejaeght, Alles hebben wy geleden, Tot het u ten lesten heeft mishaeght, Ghy hebt ons weder // geset ter neder In verversching en in overvloedt, Nu wil ick garen // op uw' Altaren Mijne schult voldoen met beesten-bloedt. 6. Mijne schult die ick beloofde, Die ick doe sprack uyt met mijnen mondt, [pagina 190] [p. 190] Doe mijn vyant my beroofde, Doe ick lagh gesoncken tot den grondt; Door offer-vuuren, sal ick de stieren Doen tot asch verbranden op 't Altaer, By 't vet der haem'len // sal ick versaem'len Rundt, bock, ram, en off'ren 't al te gaer. 7. Komt all' die den Heere vreesen, Hoort wat dat ick u vertellen sal, Hoe my Godt heeft hulp bewesen, En mijn ziel verlost van 't ongeval; Mijn oogh dat weende // mijn hert dat steende Tot den Heer, hy heeft my gunst geboon, En van mijn tonge // wierd bly gesongen Dat hy was alleen de Godt der goon. 8. Hadt mijn hert gelust na 't quade, Had mijn ongerechtigheyt bekoort, Godt die had my sijn' genade Afgeslagen, en my niet verhoort; Maer nu de Heere // 't geen ick begeere Heeft uyt mijnen mondt verstaen, soo zy Hy hoogh gepresen // hy heeft bewesen Sijne goedertierentheyt aen my. Vorige Volgende
Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij