De psalmen Davids
(1663)–Aernout van Overbeke–
Auteursrechtvrij
[pagina 6]
| |
2. Naer uwen Konincklijcken kroon
Staen dees' verwaende lieden;
Om u te stooten van den Troon
Is haer gemoedt aen 't zieden:
Haer hert gepropt met sottigheen
Spreeckt, laet ons moedigh henen treen,
Om Godt het hooft te bieden.
3. Sy roepen laet ons met geweldt
Verscheuren hare banden,
Sy hebben langh genoegh beknelt
De krachten onser handen.
Maer die daer sit op 's Hemels boogh,
Lacht, als hy aensiet van om hoogh
Die tegens hem aenspanden.
4. Want ydel is haer dwase raedt,
De hoope die sy voeden
Bespot hy, al haer doen bestaet
In sinneloos te woeden:
Hy sal haer in sijn tooren slaen,
En doen 'er er veel verschrickingh aen,
En toonen haer sijn roeden.
5. Haer snorckery heeft dan gedaen,
Als 't Godt eens sal verdrieten,
Die toornigh dus sal spreken aen
Die geen die hem verlieten:
Mijn Koningh heb ick ingeset
Op Zion mijnen bergh, en met
Den oly doen begieten.
6. 'k Sal seggen 't geen Godt uyt sijn Troon
My tuyghde door sijn reden,
Hy sprack, ghy zijt mijn liefste Soon,
Voorwaer u teeld' ick heden:
| |
[pagina 7]
| |
Eyscht van my 't geen uw' hert begeert,
De gantsche aerdt zy u vereert,
Besit der Heyd'nen steden.
7. Ghy sultse schricklijck tasten aen,
Ia t'eenemael verderven;
En met een ys'ren Scepter slaen
Gelijck een pot in scherven.
Daerom ghy Koningen siet toe,
Werdt eens uw godd'loos leven moe
Wilt ghy gena verwerven.
8. Dient God met schrik, weest bly met vrees,
Kust en omhelst den Soone,
Op dat hy, soo sijn gramschap rees,
V op den wegh verschoone.
Sijn tooren sal haest vangen aen;
Wel dien, die heeft sijn wil gedaen,
Met eer sal hy hem kroonen. I. Gloria.
|
|
