Geestige wercken

[p. 136]

De vrolycke.

1.

ALs ick ben by de wijn, en onder

Goet geselschap, doe ick wonder,
Wel hoe is men hier gebruyt!
Siet, hoe staet die droncke snuyt,
Drinckt die fluyt,
Eens op mijn gesontheyt uyt;
Jongen, schenckt my noch een glas bysonder,
Nu ick vaer in Bachus schuyt.

2.

Dat 's een wijn, die is seecker suyver,

'k Wil wel wedden om een stuyver,
Dat daer is geen beter wijn,
Nectar kan soo goet niet zijn,
Kom Jupijn,
Dan met al de Goôn by mijn,
Brenght vry mee dien ouden kinderkluyver,
'k Wedd' hy eerst verliest sijn breyn.

3.

Sa, Sa, maet, nu noch eens gedroncken,

Jongen, dat 's te vol geschoncken,
Doe my evenwel bescheyt,
Segh niet, 't geen ghy hebt geseyt,
My tot spijt,
Datter beter in u kelder leyt,
Nu begint mijn sieltjen weer t'ontvoncken,
Nu sy is haer sorgen quyt.