Geestige wercken

[p. 135]

De vry-gemaeckte.

1.

NU ben ick weer mijn eygen man,

'k Heb oorlof van mijn selfs genomen,
Nu ick 't gebruyck weer heb bekomen,
Van wijn, van glasen, en van kan;
Adieu dan schoone Aminthe!
Ick segen desen dagh,
Dien in 't nat van de pinte,
Mijn liefd' verdroncken lagh.

2.

Ick heb mijn sinnen weer althans,

Geen schoonheyt kan meer op my wercken,
Ick heb Cupido by sijn vlercken,
Om hem te plucken als een gans,
Adieu dan, &c.

3.

Sijn hooft-doeck wil ick binden los,

't Sou recht een slet sijn voor mijn schoenen,
Of om mijn laersen af te boenen,
Hem wil ick villen als een Os,
Adieu dan, &c.

4.

Ick hebb' sijn pijlen met sijn boogh,

Daer even op mijn knie doen breecken,
Die my 't hart plachten aen te steecken,
Door d'ingangh van mijn weeldrig hoogh.
Adieu dan, &c.

5.

Ick acht my nu geluckigh vrient,

Niet meer in slaverny te wesen,
'k Heb nu geen onrust als voor desen,
Doen ick vrouw Venus heb gedient,
Adieu dan, &c.