De muzikale vriend der jeugd, of Bevallige zangstukjes voor het opkomend geslacht. Deel 3

[p. 38]

De Vriendschap.

N^o XIV.

De Vriendschap is een ware schat, En stemt het hart tot
vreugd, Zij stiert ons doornig levenspad, Met bloemen van geneugt! Rein als de deugd rein
als de deugd, Wier invloed hart en ziel verheugd, schenkt zij op aard reeds hemelvreugd;

KOOR

Waar zij haar troon in 't harte sticht, Daar streeft de mensch naar
deugd en pligt, Daar streeft de mensch naar deugd en pligt.

[p. 39]

2.

Zij is in elken levensstand

Een onwaardeerbaar goed;

Zij reikt vertroostend ons de hand

Bij ramp en tegenspoed;

Hoe het onheil woed':

Waar ons haar lieve blik begroet

Verheft de hoop zich in 't gemoed.

Neen, Zusters! (Broeders!) zelfs in 't bangst verdriet
Begeeft ons ware Vriendschap niet!

3.

Met deugd en godsdienst zaamgepaard

Schenkt zij het hoogst genot;

Door haar wordt op dees wisslende aard'

Het bang verdriet geknot;

Volzalig lot:

Zij voert ons denkbeeld op tot God. -

Van hier die met de Vriendschap spot!

Ja, ver van hier, die, onbedacht,
De Vriendschap en haar regt verkracht!

v.d..S.