De muzikale vriend der jeugd, of Bevallige zangstukjes voor het opkomend geslacht. Deel 3

[p. 33]

Opwekking tot onderlinge Vreugde.

N^o XII.

Weber.

Dat vreugd on ge-noe-gen te-zaam ons om-
zweven, Zij mak-kers! ons streven, Ons ee--nigst be-
lang. Ver-laat ons tot mor-gen, Stoort niet in ons
midden, O knellen-de zorgen, ons vro-lijk-ge-
zang. Ver-laat ons tot morgen, stoort niet in ons midden, O
knellende zor-gen, ons vro-lijk ge-zang. Dat

Ter-wijl wij zoo schersten, dat nie--mand zal
la-ken. Ter-wijl w'ons ver-maken, Klinkt beurtlings ons
lied. Van zorg nog ont he--ven, Ver--mindert de
kommer, 't Ge-not van ons le-ven, wat blijdschap! nog
niet. Van zorg nog ont-he-ven, ver--mindert de kommer, 't Ge-
not van ons le--ven, wat blijdschap nog niet. Ter-

[p. 34]

 

1. vreugd en ge-noe-gen te zaam ons om zweven, Zij

 

1. makkers! ons stre-ven, ons ee-migst be-lang.

 

la la la la la la la-------

 

la-la la--------------------------la la

 

2. wijl wij dan schertsen, dat nie-mand zal la-ken, Ter-

 

2. wijl we ons ver-ma-ken, klinkt beurtlings ons lied.