Davids psalmen, nieuwlyx op rym-maat gestelt

Den Cxlj. Psalm.

1      U roep ik aan! U, in den hoogen,
Heyl-heylig Heer, ach! haast U, ach!
En hoor mijn stem, en treur-geklag,
Door 't roepen, in mijn nood, bewogen.

2      Zy mijn gebed U voorgedragen,
Als 't Reukwerk, dat ten hemel gaat;
d'Opheffing mijner handen, laat
Als 't Avond-offer U behagen!

3      Behoe de deure mijner lippen,
En zet een wacht voor mijnen mond;
Dat niets, het geen de ziele wond,
Daar onvoordachtig uyt koom slippen.

4      Neyg, Heer, mijn herte niet ten quaden,
Om eenig' handel aan te slaan,
Die in godloosheyd zouw bestaan,
Met Mannen die tot ondeugd raden:

5      'k Onttrek my harer lekkernyen:
Maar als een Vrome my bestraft,
Dat acht ik dat my nut beschaft,

[fol S4r]

 

 

En tot een balsem kan gedyen;

Pause.

6      Een oli om my 't hoofd te heelen:
'k Behoud een toegeneygt gemoed,
En zal hem, in zijn tegenspoed,
Met mijn gebed God' aanbevelen.

7      Dus heb ik my wel-eer gedragen,
Haar Rechters, aan de rots verschoont,
Heb ik hun ongelijk getoont;
Daar mijne reed'nen hen behagen.

8      Maar onze beend'ren, nu gebroken,
Zijn op den mond des grafs gegooyt,
Als 't hout, dat, langs den grond verstrooyt,
Geklooft word, dat men 't op zal stoken.

9      Doch, Heere, Heer, op U mijn oogen!
't Gezicht waar door de ziele ziet;
'k Vertrouw op U; ontbloot my niet
Van uw' genaad' in mededoogen.

10      Bewaar my voor 't geweld der netten,
En strikken, die men voor my leyt;
En daar z', in ongerechtigheyd,
Alom mijn voeten me bezetten.

11      Godloozen, in uw' eygen garen
Gevangen, zult gy niet bestaan;
Wanneer my, het gevaar ontgaan,
Gods hoed' en voorzorg zal bewaren.