Davids psalmen, nieuwlyx op rym-maat gestelt

Den Cxxix. Psalm.

1      ZY hebben my, niet eens, maar menigmaal,
Van mijne jeugd, en teed're kindsche dagen,
(Zegg' Israël, die 't zeg, en weer her-haal;)
Geprangt, geparst, en veel verdriets doen dragen:

2      Zy hebben my van mijne jeugd benaauwt,
En onderdrukt, doch zonder t' overmogen;
En my den rug geroffelt, en geraauwt,

[fol R6r]

 

 

En met den ploeg haar voren lang getogen:

 

 

 

3      Doch eynd'lijk heeft Hy, die rechtvaardig is,

 

De touwen der godloozen afgehouwen;

 

Want als de Heer wil komen, koomt Hy wis,

 

En breekt in toorn die drijvers, en hun touwen.

 

 

 

4      Dat schaamte prang, en dats' in hun bedrijf

 

Zich achterwaarts zien gaan, die Sion haten;

 

Van ramp bestreen, en met den vloek op 't lijf,

 

Gelijk het kruyd van groey en bloey verlaten:

 

 

 

5      Gelijk het gras, dat op de daken spruyt,

 

Het geen, door 't vuur der heete zonne-stralen,

 

Van zelfs verdort, al trekt het niemand uyt;

 

En daarmen nooyt den Mayer toe zal halen:

 

 

 

6      Nooyt maakt zich hier de Garvebinder moe;

 

Als welken, in 't voorby gaan, zal bejeeg'nen

 

Geen mensch, die zeyt, Hier sla Gods zegen toe,

 

Met in den Naam des Heeren 't werk te zeeg'nen.