Davids psalmen, nieuwlyx op rym-maat gestelt

Den Lxxxvij. Psalm.

1      Zoo rust met recht zijn grondvest op de Bergen
Der Heyligheyd: Een Stad van God bemind:
Der steden geen, daar Iakob zich bevind,
Dan Sion, kan Hem zulk een liefde vergen.

2      Wat rijken roem van heerelijke dingen
Verheft uw' naam, o Stad des grooten Gods!
Zy Rahab groot, zy Babel stout en trots,
Zy worden hier mijn onderwerpelingen.

3      De Filistijn, en 't machtig Volk der Moren,
En wie zich weet te Tyrus voortgebracht,
Verloochent zelf zijn Vaderlijk geslacht,
En noemt zich hier een wettig ingebooren.

4      Dies zal men van Ieruzalem vermelden
Dat dees' en die haar Ingeboor'nen zijn;
Want d'Alderhoogst' erkentse voor de zijn',
Die hier hun hoop, daar Hy haar vastheyd, stelden.

5      Hy rekents', en Hy tekents' als de zijnen,
En eygent haar 't geboorte-voorrecht toe:
Daar zang, en spel, en nimmer bloeyens moe,
Des levens bron, verquikken die nu quynen.