Davids psalmen, nieuwlyx op rym-maat gestelt

Den Lxxv. Psalm

1      U o Heere, looven wy,
Looven wy, om dat uw Naam
In uw Wond'ren al te zaam
Zich laat kennen van na-by;
'k Zalze melden, tot uw' lof
In mijn Rijk, en Konings-hof.

2      Nu ik, in mijn ampt getreen,
My ten zetel heb gezet,
Zal ik richten, met een wet
Van gelijkheyd, groot en kleen:
Ik, daar 't Land en 't Volk versmelt,
Heb 's Lands zuylen vast gestelt.

[fol I11r]

 

 

3      Wie uytzinnig zich geliet,

 

Wees zoo dwaas niet, zeyd' ik hem:

 

Tot den trotsen was mijn stem

 

En verhoog den horen niet:

 

Hef niet zo den hals om hoog:

 

Edelst' is die makk'lijkst' boog.

 

 

 

4      Want verhooging, macht, en eer,

 

Komt van oost, of westen niet,

 

Noch van 't woeste; maar geschiet

 

Op 't besluyt van d' Opper-heer:

 

Die, een aller Overvoogd,

 

Deez' vernedert, dien verhoogt.

 

 

 

5      Want de Heere (dat 's gewis)

 

Heeft een beker in de hand

 

Vol van wijn van troeb'len stand,

 

Welk Hy schenkt daar 't noodig is;

 

Maar dien 't godloos volk voor al

 

Met den droezem drinken zal.

 

 

 

6      Eeuwig worde dit vertelt

 

Door den uytslag in mijn lot!

 

'k Zing ter eere Iakobs God:

 

'k Breek den stouten zijn geweld;

 

Maar die zich rechtvaardig toont

 

Word met macht en eer beloont.