Davids psalmen, nieuwlyx op rym-maat gestelt

Den Lxx. Psalm.

Stem: 17.

1      HEt diene ter gedachtenis
Van 't tegenwoordig, en 't voorleden:
't Versterkt het hert, van ramp bestreden
t' Erkennen 't geen voor-beeld'lijk is.
Wilt uw' verlossing niet vertragen,
Maar zend, o God, my hulpe toe;
En onder-

[fol I4r]

 

 

steun m' in 't geen ik doe;

 

En wederhouw ze die my jagen.

 

 

 

2      En maak beschaamt die zoo verwoed

 

My tot mijn onschuld staan na 't leven:

 

In weerspoed zy te rug gedreven,

 

Wier lust is tot mijn wederspoed:

 

De loon van hun luydruftig razen,

 

Waar met se juychen over my,

 

Zy in hun driftig voorgety

 

Dat zelfs hun angst hen koom verbazen.

 

 

 

3      Maar laat verblijd, en vrolijk zijn,

 

In Gode, die den Heere zoeken:

 

En die zich tot uw' heyl bekloeken

 

Zy, Heer, hun lofgalm, met de mijn;

 

Verheerlijkt moet de Heere wezen!

 

Ik ben ellendig, en in nood;

 

Die my bevrijd', en bystand bood,

 

Vertoef niet Heer, doet als voor dezen.