Davids psalmen, nieuwlyx op rym-maat gestelt

[fol G12r]

Den Lxiij. Psalm.

Stem: 17.

1      IN Iudaas dorre Woud-woestijn
Moest ik versmachten, en verstikken,
Quam uw' gena my niet verquikken;
Die moet mijn spijs, en voedsel zijn:
O God, mijn God zoo vaak gebleken,
Ik zoek U in den morgenstond,
Mijn ziele dorst, in dorren grond;
Mijn vleesch verlangt, en is bezweken.

2      Naar U (en vraagt men my waarom?)
Verlang ik! 't is, om dat ik, Heere,
Die op uw' sterkheyt zag, en eere,
U heb aanschouwt in 't heyligdom:
Want uw' genaa my by gebleven,
(Die U met hert en monde prijs)
Verstrekt, en sterkt my, meer dan spijs,
En is my beter dan het leven.

3      U zal ik dan, mijn leven lang,
Om uw' weldadigheden loven,
(En hef mijn handen op, na boven,
In uwen Naam:) in mijn gezang:
Die in mijn ziele begenadigt,
Schoon 't lichaam spijs, en drank, ontbeert,
Word, daar mijn mond met vreugd U eert,
Met smeer, en vettigheyd, verzadigt.

Pause.

4      Gelegen op mijn legerstee
Komt G' in mijn nacht-

[fol G12v]

 

 

waak my te voren;

 

Dan doet een stil gepeyns my hooren

 

Wat hulp, en bystand, God my dee:

 

't Geen my, met d'overschaduwingen

 

Van uwe vleug'len overdekt,

 

Des nachts tot uwen lof verwekt,

 

En doet des morgens vrolijk zingen.

 

 

 

5      Mijn ziel, Heer, volgt U achter naar,

 

En blijft U by, met aan te kleven;

 

Uw' Rechterhand behoud mijn leven,

 

En ondersteunt my in gevaar:

 

Maar deze die mijn ziele zoeken

 

Tot mijn verwoesting, en verderf,

 

Blijft Gods verlatenheyd hun erf,

 

In d'uyterst' onder-aardsche hoeken.

 

 

 

6      Men stort se door des swaards geweld,

 

Waar van hen niemand zal verlossen,

 

Ten deel geworden aan de vossen;

 

't Zy z' onbegraven op het veld,

 

Of uyt hun kuylen opgegraven,

 

Een aas zijn voor het ongediert,

 

Dat hong'rig na zijn voedsel giert;

 

Of zijn ten roof voor gier, en raven.

 

 

 

7      Maar dien de Heer, in zijn besluyt,

 

Tot Koning steld' en wouw verhoogen,

 

Zal zich in God verblijden mogen:

 

En die zich in getrouwheyd uyt't

 

By eed' in God, zal zich beroemen;

 

Maar die zich in hun leu-

[fol H1r]

 

 

genvond

 

Vermaken, stopt Gods macht den mond;

 

Als hen de Heere zal verdoemen.