Davids psalmen, nieuwlyx op rym-maat gestelt

Den Lxij. Psalm.

Stem: 24.

1      IA immers is, het ga zoo 't wil,
Mijn ziel in God gerust, en stil,
Van Wien ik zal mijn heyl verwachten:
Ia immers is de Heer mijn Rots;
Mijn hoog vertrek de hoede Gods;
Ik zal noyt wank'len buyten krachten.

2      Hoe lang dan neemt gy, boos Gezin,
Een eenig man voor, niet te min,
Om quaad te stichten met u allen?
Daar haast uw', leven kort van duur,
Gelijk een ingeboge muur,
Zal, op een stoot, ter nedervallen.

3      Haar raadslag is, hem uyt zijn staat
Te stooten: 't hert, dat waarheyd haat,
En leugen lief heeft, zal hem vloeken,
En quaad toe wenschen in den grond,
Terwijlz' hem zeeg'nen met den mond;
't Geen beyde God te huys zal zoeken.

4      Doch gy, mijn Ziel, zwijg Gode stil;
Verwacht wat

[fol G11v]

 

 

God u geven wil:

 

Hy immers is in tegenspoeden,

 

Mijn rotssteen, em mijn hoog vertrek,

 

Mijn heyl, die my mijn toevlucht strek,

 

En my voor wank'len zal behoeden.

Pause.

5      In God bestaat mijn heyl, en eer,
Mijn sterkt', en macht van tegenweer;
Vertrouwt op Hem, tot allen tijden
Gy Volk, tot zijnen dienst, verplicht;
Stort uyt uw' hert voor 't Aangezicht
Uw's Gods, de toevlucht in uw' lijden.

6      Want immers zijn, 't zy wat men zeyt,
Gemeene menschen ydelheyd,
En groote Lieden niet dan logen;
Zy, hoe gewichtig, of hoe zwaar,
Zijn ydelheyd, zoo voor als naar,
In juysten weegschaal opgewogen.

7      Vertrouw op onrecht, noch geweld;
Op roovery, noch macht van geld;
En groeyt uw' goed, staat hoogmoed tegen,
Noch zet het hert niet op het goed,
Schoon 't u gebeurt in overvloed;
Men steunt vergeefs op wank'len zegen.

8      Eens sprak de Heer een heerlijk woord,
(En 'k heb het meer dan eens gehoort;)
My in 't aandachtig hert gebleven;
Dat alle sterkt' in Gode leyt:
Dijn is de goedertierenheyd,
Die elk, Heer, loon na werk zult geven.