Davids psalmen, nieuwlyx op rym-maat gestelt

Den xx. Psalm.

1      DE Heer, o Koning, neyg zijn ooren
Tot uw' gebed, en stem,
Daar g'in benauwtheyd u laat hooren;
Want nood geeft bidden klem:
De naam, die Iakob dee bevroeden
By wien hy heyl kon vinden,
Moet, als een hoog vertrek, behoeden
U zijnen welbeminden.

2      Die uyt zijn Heyligdom, en Hutte,
Uyt Sion, zend' een kracht,
Welk u bescherm, en onderstutte!
Die hebbend' in gedacht
Uw brand-altaar, en

[fol C2r]

 

 

offerspijzen,

 

Wil uwen raad vervullen;

 

Daar 't vet de vlammen, onder 't rijzen,

 

Tot asch verteren zullen.

 

 

 

3      Wy sullen juychen om dien zegen,

 

En in de Name Gods

 

De vend'len zwayen allerwegen,

 

Het Heydendom ten trots:

 

De macht en heerlijkheyd des Heeren,

 

(Het blijkt ons allenthalven)

 

Geeft met verlossing, zijn begeren

 

Hem, dien Hy zich wouw zalven.

 

 

 

4      Dies zal Hy hem gezwind verhooren

 

Van zijnen Heyl'gen Troon,

 

En met zijn rechterhand oorbooren

 

Zijn mogentheyd, en kroon:

 

Een ander roemt met veel behagens,

 

(Als kost geen ramp hem deeren)

 

Op ruyterkracht, en legerwagens;

 

Wy op den Naam des Heeren:

 

 

 

5      Die zal ons onze toevlucht wezen:

 

Zy hebben zich gekromt,

 

En zijn gevallen; wy gerezen:

 

't Geen haar de mond verstomt,

 

Maar ons doet roepen, met vertrouwen,

 

O Heer, o onze Koning,

 

Verhoor ons die Gy wilt behouwen,

 

Behoud ons door verschooning.