Davids psalmen, nieuwlyx op rym-maat gestelt

Den xiij. Psalm.

1      ACh Heer, hoe lang! hoe lang, ach Heer!
Vergeet Gy my dan immermeer!
Zal zich uw' aanschijn steeds verbergen
Voor my, en ik vergeefs U vergen
Dat zich uw' goedheyd tot my keer!

2      Hoe lang beraadslaagt, denkt, en poogt
Mijn ziel vergeefs, o Hemel-voogd!
Hoe lang moet dus, by nacht, by dagen,
Mijn hert de smert, en droefheyd dragen,
Dat ik mijn Vyand zie verhoogt.

3      Aanschouw, verhoor my, Heer, mijn God!
Verquik my in mijn lastig lot,
Versterk my 't hert, verlicht mijn' oogen!
En laat de dood niet dat vermogen,
Dat ik ontslapen haast verrot'.

4      Op dat niet, als mijn Vyand pocht,
En zegt, dat

[fol A12v]

 

 

hy my overmocht,

 

Mijn weerpartyders zich verheugen;

 

Daar ik veel licht zouw wank'len meugen,

 

Als had ik U vergeefs gezocht.

 

 

 

5      Maar ik, gelijk ik heb gezeyt,

 

Vertrouw m'op uw' barmhertigheyd;

 

En zal my in uw' heyl verblijden,

 

En U Heer met gezang belijden,

 

Om 't goed dat Gy my hebt bereyd.