Verzameld werk. Deel 1 + 2. Verzamelde gedichten
(1996)–Paul van Ostaijen–
Auteursrechtelijk beschermd(Verzameld werk deel 1 + 2)
[pagina 129]
| |
Februarieaant.Dat is het eerste van de lente in de havenstad: een volle bries van de
stroom,
zo vol als het gelaat van een boerejongen die in een mondharmonika
blaast,
een bries die over de stad vaart en even onvermoeid is als die
dorpsmuziekant.
De wind die de eerste maal dit jaar een zelfstandige vreugde heeft
gevonden.
Enkel wind te zijn, tomeloos, mateloos, ongebonden.
Wind te zijn, te waaien in de boom,
in al de bomen. Geen enkele vertoont groen
en toch is geen enkele nog winterdood. Tijd van de blijde
boodschap,
zelfstandige tijd die een eigen leven scheppen gaat:
een eigen geboorte, een eigen leven, oogst en dood.
Wind te zijn; de kerktorens, de oude heksen, te buigen, te dwingen
tot kinderspel.
Wind te zijn even dwaas tegenover de jonkvrouwelike katedraal.
En zó 'n goddelik genot met de ernst te zwetsen:
de hoed van een parlementslid vijftig meter ver te dragen
of legendaries akelig te doen achter schilden en uithangborden!
Een grote dag die de kristelijke liefde bezingt in een nog heidense
roes.
Als gister misschien schijnen bomen even dood. Maar de lucht is de
miljonaire trilling van leven daarrond.
Geen winteravond meer, doch elk gerucht vergaat in een
vreugde-echo.
Zo'n dwaas geluk kent een knaap die plots te zwemmen gevat heeft,
of fiets te rijden.
Er is nog niets tastbaar veranderd. Dat is juist het grote van het genot.
Gister: aleksandrijnen over wintermajesteit. En nu:
| |
[pagina 130]
| |
de lach van een volksjongen die van een vlondertje het water
invalt, - het goede, warme water, -
en daarom lacht.
Nergens is er een détailbewijs van de nakende lente. Enkel de
algemene adem.
De jongen die blaast in een mondharmonika! De wind van de
stroom.
Over de stad, het land in. De kleine dorpen schommelend. Over de
bergen!
Broedergroet aan het volk van over de grenzen!
De wind van onze haven die al de volkeren verfrist.
De muziek van de wind: de bassen onderlijnen door een
Internationale!
Morgen zullen de mannelike cello's het lied hervatten.
|
|