Frans de Wilde
Het huis op de vlakte. Antwerpen, uitg. Regenboog, z.j., (1926).
Aan het meesterstuk van deze bundel, het gedicht S.P.Q.A. - gedicht dat trouwens in het door professoren, doctoren en andere geletterde heren uitgegeven tijdschrift De Vlaamsche Gids verscheen - heeft de auteur, door middel van een cijfertje dat op zijn beurt naar een voetnoot verwijst, de verklaring van deze afkortingsreeks toegevoegd. S.P.Q.A. is, schrijft de welwillende auteur, een ‘romeins inschrift in het wapen der stad Antwerpen’. De auteur neemt zijn lezers voor uitgelezen stommelingen; natuurlik, dit is zijn goed recht. Het is dan ook een charmant gebaar van hem ze over moeilikheden van dit slag heen te helpen. Geen geschikter persoon daartoe dan wel de auteur die, door zijn verklarende noot, buiten het gezelschap der stommelingen, zijn lezers, zich weet op te stellen. Het is maar echt jammer dat het zo slecht moet uitvallen. Om de duidelikheid moet ik, niet mijn lezers, wel dichter Frans de Wilde er attent op maken dat dat ding met S.P. enzovoort een latijns inschrift is en verder dat er geen inschrift in het wapen der stad Antwerpen te vinden is, maar dat het magistraat der stad Antwerpen, bij feestelikheden, soms blazoenen en standaarden opstelt waarop, naar romeins monster, dit inschrift. Voor het overige is op deze verklarende voetnoot niets af te dingen.
In een kritiek op dit Huis van de hand van een andere Frans, de heer Frans Smits, heb ik gelezen dat dit gedicht met de moeilike tietel syntheties is. Zonder twijfel! Men denke maar eens even na dat deze dichter schrijft:
‘... Meiskes van plezier devotelik bidden
Vóór de kruisafdoening van Rubens.
In rustige fierheid staat hij op 't bomepleintje
en men zal onmiddellik inzien dat iemand, die alzo de bezit-aanduidende bepaling van een plaats-bepalende tot onderwerp van de volgende zin maakt, niet anders dan een syntaxis-synthetieker te noen en is.
Dit is trouwens niet onbegrijpelik. Frans de Wilde is schoolmeester van beroep. En het is van oudsher bekend dat de spraakleer niet voor schoolmeesters werd gemaakt.
Auteursrechtelijk beschermd