Verzameld werk. Deel 4: proza

Besprekingen en beschouwingen

Geo Norge

Plusieurs malentendus suivis de la double vue. Frontispice de Frans Masereel. Ed. du Disque Vert, Paris, 1926.

‘Mes idées se polarisent avec la décisive lenteur
de pièces d'échec, puis coulent

à pic dans cette laiteuse inplénitude
du dimanche.’ (blz. 10).

De opmerking van de gebeurtenis: Zondagleegte mag goed geobserveerd zijn. Te goed misschien, in elk geval te analyties nauwkeurig dan dat daaruit nog een gedicht kan worden. Een ervaring als die van deze leegte kan alleen gegeven worden door dat men de indruk ‘leegte’ benadert door toestanden van objekten die wel symptomen van deze leegte kunnen zijn, doch niet deze leegte zelve. M.a.w.: wanneer de dich-

[p. 528]

ter spreekt over ‘la laiteuse inplénitude du dimanche’, zo neemt hij ons meteen de mogelikheid weg deze onvolledigheid met hem mee te voelen, omdat alleen reeds de formulering zich dwars zet over de weg langs waar het gebeuren komen kon.

Zo is het met de ganse bundel. Met de elementen die hier gebruikt worden, waarbij het verstandelike, analytiese onderzoek, zij het ook in boutades, domineert, maakt men geen poëzie. De overgave ontbreekt volkomen.

Terloops weze hierbij nog opgemerkt dat deze dichtkunst die, uit het verstandelike, haar gedichten met hulp van abstracte en grotedeels levenloze woorden van artificiële vorming uitdrukt, voornamelik in België bloeit. Het Frans is bij ons, zelfs bij sommige Walen, maar zelden bloed.