Corrie en de kaboutertjes

[p. 95]

Hoofdstuk XVIII. [Gonzende mugjes]

‘Kinderen,’ zegt Mevrouw Stevens, ‘Oom Frits is naar Arnhem, nu kun jullie ongestoord aan 't werk gaan, ik zal jullie wel helpen.’

‘O, als 't u blieft tante,’ zegt Lili, ‘wilt u mij met den krans van hei helpen?’

‘En mij met het bouquetje van veeren?’ vraagt Corrie, ‘ik heb een mooi stevig wit carton met een gouden randje en ook stijfsel, dat is immers beter dan gom?’

‘Ja, dat is heel goed. Komt dan allen met je rommeltje, hier in dit tentje van Athlone zitten.’

‘Komt liever hier bij mij,’ roept Mevrouw Boshamer, ‘hier op Rustoord.’

‘Hè ja,’ zegt Lili, ‘daar zitten we zoo ruim. Ik heb hier hei en mos en immortelles en eike-

[p. 96]

dopjes en beukedopjes en seringen- en rhododendronzaad; zie toch eens hoe glanzend, precies de kleur van mahoniehout; hebben wij niet veel moois verzameld? en dat noemt Oom Frits vuil uit het bosch!’

Iddy komt met een boek, waarin zij bloemen gedroogd heeft en haar Mama helpt haar de bloemetjes rangschikken op een mooi velletje postpapier, en Corrie geeft haar wat stijfsel mee.

‘Kijk eens Miem,’ zoo noemt Iddy haar Mama, ‘vindt u dit viooltje niet beeldig gedroogd? Zou dat niet snoezig staan bij dit gele boterbloempje en dit varentje?’

‘Tante,’ zegt Lili, ‘als Corrie het menschenkind moet voorstellen, hoe zou ze dan gekleed moeten zijn?’

‘Mij dunkt,’ zegt Mevrouw Boshamer, ‘dat ze een lange witte jurk aan moet hebben, op de manier van de Kate Greenaway figuurtjes, dan steekt ze goed af bij de nimfen met de korte rokjes. Misschien is een gebloemde jurk nog beter en een groote Greenaway hoed.’

‘Tante, we hebben nog zoo weinig muggen, ik wou dat er nog wat kleine kinderen bij waren.’

[p. 97]

‘O, dat vergat ik nog te vertellen; er zijn bij Hupkes nieuwe logés gekomen en daar zijn kleine kinderen bij; ik geloof dat het de familie Plas is, die hier vroeger ook geweest is; ik zal gaan vragen of ze mee willen doen.’

Dadelijk gaat Mevrouw Boshamer er heen, en komt weldra terug met Mevrouw Plas en 2 jongetjes en 2 meisjes. Ze heeten Evelientje, Frank, Ada en Ruudje.

‘O,’ roept Lili verheugd, ‘vier muggen! nu moeten ze gauw leeren gonzen.’

‘Baby, kom eens hier, mijn kleine muggenkoningin,’ zegt Mevrouw Boshamer.

Baby kijkt heel guitig om het zeil van de veranda en loopt hard weg. Lili blaast op een fluitje en dadelijk komt Baby terug, want dat heeft Lili haar geleerd, en nu krijgt zij tot belooning een chocolaadje.

Daar komen ook Truida, Greta, Toosje en Jetje aan.

‘Heb je ons gefloten? we waren toevallig juist op weg hierheen.’

‘Neen, ik floot Baby, ze moet deze vier nieuwe muggen leeren gonzen.’

[p. 98]

‘O, dan zullen wij haar helpen, ik zal probeeren om het haar tweestemmig te leeren.’

‘Die kleine mugjes?’

‘O ja, als ze maar gehoor hebben.’

Ze neemt de kleintjes in de andere veranda en voor de geruststelling gaat Mevrouw Plas mee. Truida zet Evelientje met Hukkie en Harry aan den eenen kant van de veranda, en Greta gaat met Frank, Ada, Ruudje en Baby aan den anderen kant staan. Truida laat Evelientje c zingen, en als ze dien toon goed gepakt heeft, moet ze zingen met den mond dicht.

‘Mooi zoo, zoo doen de muggen ook; lang aanhouden, mooi zoo!’

Evelientje doet erg haar best en ze wordt eerst rood en dan paars in het gezicht.

‘Je moogt wel adem halen,’ zegt Truida.

‘Hè, ik kon niet meer,’ zegt Evelientje na diep adem gehaald te hebben.

Nu Hukkie en Harrie, dat gaat moeielijker, maar het gaat toch, en nu moeten ze het samen doen.

‘Gaat nu maar buiten gonzen, daar onder die lindeboomen.’

[p. 99]

De kinderen hebben er veel plezier in, en Truida loopt gonzende met hen mee, en ze houdt steeds de c aan.

Greta laat nu Baby, Frank, Ada en Ruudje een terts lager, dat is a gonzen, maar het gaat niet.

‘Er moet een grootere mug bij komen, wie wil dat zijn? het moet een goede voorzanger zijn, dus een muzikale.’

‘Mag ik het zijn?’ vraagt Jetje.

‘Jij zoudt met de nimfen mee zingen.’

‘O, er zijn al drie zingende nimfen.’

‘Nu, dat is goed.’

Jetje en Greta zingen met de kleintjes en eindelijk gaat het goed; Greta roept de c muggen toe, dat ze gonzende naderbij moeten komen. De a muggen gonzen nu flink door, en iedereen is verbaasd dat het zoo aardig klinkt.

‘Evelientje, nu ben jij de voorzangster van de c muggen en Jetje van de a muggen, nu moet je maar samen in den tuin gaan gonzen.’