Kamers, kunst en competitie

Teksten en documenten uit de rederijkerstijd

[p. 11]

Lofdicht op retorica uit Mariken van Nieumeghen

O retorica, waarachtige en lieflijke kunst,
ik, die u boven alles plaats, moet klagen
omdat men u haat en versmaadt.
Dit doet veel leed aan wie u beminnen.
Wee degene die u achteloos negeert,
schande, zo'n houding, om te verachten!
Maar al doet het allen veel verdriet
en brengt het droefheid aan wie dit horen:
door haters van kunst gaat de kunst verloren.

Kunst maakt geliefd, zo luidt het gezegde,
maar het lijkt mij een leugen en zeker niet waar.
Ook al laat men een kundige vakman komen,
dan nog heeft de onbenul het hoogste woord,
hij weet niets van kunst maar vindt veel gehoor.
De kunstenaar zal spoedig van armoede sterven
en de stroopsmeerder heeft ondertussen succes.
En steeds geldt, tot leed van sommige mensen:
door haters van kunst gaat de kunst verloren.

Foei, botte, lompe en simpele geesten
die zich over kunst een oordeel aanmeten,
ieder moet zuivere kunst beminnen
en overal verdient zij de eerste plaats,
want zij brengt voorspoed in vele landen.
Een eerbetoon past hun die kunst bedrijven,
en verguizing degene die kunst veracht.
Daarom herhaal ik nog eenmaal de regel:
door haters van kunst gaat de kunst verloren.

[p. 12]

 

Als een prins wil ik me aan kunst wijden

 

en zo goed als ik kan de kunsten leren.

 

Niemand wordt immers als kunstenaar geboren.

 

Maar het is alle kunstenaars een gruwel

 

dat haters van kunst de kunst niet eren!