Haerlemsche Somer-Bloempjes tweede offer, Aen de Vreught-lievende Nymphjes
(1646)–Guillaume Abrahams Ooijevaer–
AuteursrechtvrijStemme: Rosemondt die lagh, &c.Elieser quam ghereden,
Afghesonden van sijn Heer,
Met als hy was afghetreden,
En sijn Kemels saten neer,
Daer de Dochters van de Stee
Quamen putten voor het Vee.
| |
[pagina 159]
| |
2 Siet Rebecca, schoon van wesen,
Quam mee af tot aen de Put:
Maer sy van hem uytghelesen,
Werdt sy daer van hem gheschut:
Dochter (seyd' hy) ick heb dorst,
Laeft doch eens mijn drooghe Borst.
3 En sy liet haer Kruycke dalen
Van haer schouders op haer handt:
Hy dronck, en sy ginck weer halen
Voor de Kemels van de Quant:
Wie is u Vader, seyde hy,
Isser t'huys gheen plaets voor my?
3 'k Ben van Bethuel ghebooren,
Sprack de deuchdelijcke Maeght:
T'onsent is wel Stroo en Koren,
En al 't gheen daer ghy nae vraeght:
Dunckt 't u goedt, met ons vernacht.
En met lief den dagh verwacht.
5 Hy bemerckte Godes zeghen,
Die sijn bede had verhoort:
| |
[pagina 160]
| |
Dies verciert hy haer te deghen,
En brenght van sijn Schatten voort:
Sy liep snellijck nae de Stadt,
En verteld' haer Ouders dat.
5 Laban is strackx uyt ghekomen,
En hiet welkom dese Vriendt:
Heeft sijn Kemels haest ghenomen,
En werdt als van hem ghedient.
Ick eet niet, sprack Abrams Knecht,
Voor mijn saeck is uytgherecht.
6 Hy ginck haer terstondt verhalen,
Al sijns Heeren Rijckdom groot,
Knechten, Vee, sonder ghetalen,
Daer toe hy uyt lasten groot,
En versocht voor Abrams Soon
Rebecca tot sijn Bruydt en loon.
7 't Komt van Godt, wie kan het keeren?
Neemt de Maeght sprack Bethuel,
Voor de Sone uwes Heeren,
Treckt in vree, en 't gaet u wel.
| |
[pagina 161]
| |
Hy was vrolijck, ende prees
Godt, die hem de gunst bewees.
8 Men socht hem wat op te houwen,
Maer hy badt om gheen vertreck:
Wel het mocht de Maget rouwen,
Hoe zijt ghy ghesint Rebeck?
Wilje mee, soo seght het dan:
Isack sal zijn uwen Man.
9 Sy sprack sonder suchten of steenen,
Ick wil garen met hem gaen:
Sy toogh op een Kemel henen:
Daer quam isack doen ghegaen,
En hy namse tot sijn Vrouw,
En vergat met haer sijn rouw.
10 Dochters siet hier Godt bestieren,
Die Rebecca heeft ghepaert,
Loopt niet jachtigh, of te zwieren,
Maer weest zedigh en bedaert:
Leert van haer, en houdt u kuys,
Want reyne Maeghden vindtmen t'huys.
|
|