Haerlemsche Somer-Bloempjes tweede offer, Aen de Vreught-lievende Nymphjes
(1646)–Guillaume Abrahams Ooijevaer–
AuteursrechtvrijStemme: Wanneer de Son sijn Paerden, &c.Soo haest Auroor Blancketsel maeckt,
En ciert haer blonde Lock,
En dat Apoll' de boordt ghenaeckt
Van haer Ghesternde Rock,
Verdwijnen de dampighe Luchjes,
| |
[pagina 156]
| |
Dan straelter een heldere glans,
En Sephyers soete sughjes
Locken de Nymphjens ten Dans.
2 Selmasis juyst om dit ghety
Vlocht kransjens in het groen,
Hermafroditus die sagh sy
Iuyst nae het Beeckje spoen:
Dies schuylt sy haer onder de Telghen,
Om sien wat hy begint:
O Goon! soudt ghy u velghen,
Men sulcken schoonheydt mint?
3 Hy ontkleedt zich van lidt tot lidt,
En springht soo in de Bron:
Help Goon! riep sy, wat Godt is dit?
Dat ick hem volghen kon.
Daer saghz' hem vast ligghen dobb'ren,
Nu duyckt hy, dan komt hy weer:
Ach! mocht ick by hem lobb'ren,
Omhelsen sijn Leden teer.
4 Strackx smeet sy al haer kleeders
| |
[pagina 157]
| |
En vlieght hem om den hals.
Help Goon! riep hy, wat's u begheer?
Voldoet mijn wil in all's:
Ghy sult my niet ontvlieden,
Al worstelt ghy teghen danck:
De Goden sulcks ghebieden,
Ghy zijt in mijn bedwanck.
5 Iupijn, ey voeght ons Leden t'saem,
En strengheltse in een:
Dees vreught is my soo aenghenaem,
Verhoort doch mijn ghebe'en:
Strack groeyden sy in elckand'ren,
En 't leeck een enckel Lijf;
O! wonderlijck verand'ren,
Wie sagh oyt sulck bedrijf?
6 Hy sloegh vast sijn ghesicht om hoogh,
En riep Mercuri aen,
En Venus, hoort mdoch mijn vertoogh:
Sal ick dus moeten gaen?
Gunt, wie hier komt in 't Beeckje,
| |
[pagina 158]
| |
Soo varen moet als ick.
O Goon, war soeter streeckjen!
Wie heeft hier van een schrick?
7 Wie isser t'hans die soo vervaert
Sou voor dees plaghen zijn?
'k Weet gheen altoos, hoe dor van aerdt,
Of wenscht dees soete pijn:
Wist ueder maer soo een Riviertjen,
Hy spoeyde zich datelijck heen,
Om met een Poesel-diertjen
Te wisselen Le'en om Le'en.
Reel sat. |
|