Haerlemsche Somer-Bloempjes tweede offer, Aen de Vreught-lievende Nymphjes

[p. 162]

[Den Mensch hier op der Aerdt]

Voyse: Naedien de God'lijckheydt.

Den Mensch hier op der Aerdt
Tot veel onrust ghebaert,
Iae woeldt ghelijck de baren
Die nimmer zijn in vree,
Noch niet konnen bedaren
Door 't ruysschen van de Zee.

2 Want d'een die steldt sijn sin

Op tijdelijck ghewin,
D'ander die soeckt te leeren
Eenighe wetenschap,
Dat hy, om 's Wereldts eeren,
Voort klimt van trap tot trap.

3 En alsoo woeldt den Mensch,

Tot dat hy nae sijn wensch
Krijght een gherustigh leven,
Waer deur hy werdt verleydt
(Door des Sathans ingheven)

[p. 163]

 

Van Godts gherechtigheydt.

 

4 Maer die in Godes Wet

 

Sijn lust en vreughden set,

 

Soeckt sijne reyne Weghen:

 

Daer schept den Heere lust,

 

En hy gheeft haer dien Seghen,

 

Voortaen te zijn in rust.

 

5 Daerom, O Menschen al,

 

Soeckt hier op 't Aerdtsche Dal

 

Gheen Schatten te vergaren,

 

Maer wiltse (nae Godts Woordt)

 

In den Hemel bewaren,

 

Soo sult ghy zijn verhoort.

 

 

 

O Godt en Vader goedt, beweeght ons hart en sinnen,

 

Dat wy de Wereldt boos noyt soecken te beminnen:

 

Maer naer u God'lijck Woort, laet ons doch zijn bereydt,

 

't Welck duert en niet vergaet, van nu tot Eeuwigheydt.

G. Ooyevaer.