Spanhoek

Radio

WANNEER DE REGEN IN ONBEHEERST TROMGEroffel rammelt op de zinken daken en alle huizen wazig wit omhult, zijn onze kinderen binnen. Je merkt dat wel. Ook uit hun levensader regent het. Hun geestdrift en levenslust stromen naar alle kanten uit, en in huis is niets meer veilig. Zijn het geen ruiten, vazen of schemerlampjes die stukvallen, dan zijn zij het zelf, en hun vreugdekreten wisselen dan af met gekerm of gegil, wanneer op de schrammen en sneden jodium of mercurochroom wordt gesmeerd.

Toen het de vorige week weer zo ver was, dirigeerden wij het driemanschap in een hoekje met de opdracht nu maar een rustig spelletje te doen. Het vierde jongetje, een baby, schoven wij er maar bij, zodat we ook deze voor een ogenblik kwijt waren.

Geruime tijd was het angstvallig stil. Alleen fluisterende stemmetjes hoorde je met zo nu en dan gelach ertussen. Ook dit kwam ons minder gewenst voor en daarom loerden we maar even om het hoekje. Doch, op hetzelfde ogenblik zagen we die van 5 jaar even knijpen in het billetje van de baby, die een gilletje gaf, maar daarna verder z'n mond hield toen de oudste van 7 jaar met zijn rol begon:

[p. 93]

een radioprogram, een klankbeeld dat de relatie aangeeft tussen quaker outs en het gezonde kind.

Zo ging het verder:

De oudste: ‘Na pitjien disie hab' siksie wikie nomo?’

De tweede: ‘I-jaa’.

- Dang a bigie so k'ba? -

- Aaai -

- M'é sjie dat j'é djing papa k'ba. -

- I-jaa, bika na meertjie 'wang n'é saaar-ing. -

- Soort papa j'é djing dang?

- We, a no kweekeroots dang.

Toen keken zij elkaar veelzeggend aan en een daverend gelach steeg op, waaraan ook de baby deelnam, al begreep hij er niets van.

Omdat het toch wel leuk was, haalden wij de moeder er bij om dit ook eens mee te maken. Maar toen wij beiden terugwaren, was er al een andere tape op de recorder. Met een sonore stem, diep in de keel geborgen en een gerimpeld voorhoofd alsof hij erg boos was, dreunde de oudste:

- Voor hen die geboren zijn onder de steenbok, in het tijdvak van 17 tot 28 januari, geldt deze gids. Een uitstekende dag vandaag voor regen en afspraken. Maar de avond is minder geschikt voor deze zaken......

Hierop kwam geen gelach, want de tweede onderbrak het relaas en vroeg: ‘Zeg, dan wat is een steenbok?’

‘Een grote steen’, antwoordde de andere, en pas daarna kwam het lachsalvo.

Wat nu, vroegen we elkaar fluisterend. Het antwoord kwam in koor uit alle drie mondjes: ‘Linda's eerste liefde......’ Een eeuwigdurend hoorspel.

Dát niet, zei m'n vrouw.

Toe, laat maar, antwoordden, wij. Ook even zien hoe dit zich uitpakt. De baby werd achteloos in de hoek gesmeten als de vuile was. Direct daarop volgde echter een tirade, die overging in een echte scheldpartij, vol woorden als schoonmoeder, hond, verdomde dit en dat, liefde, gemeen, hatelijk, dokter, gekkenhuis en smeerlap...... En, terwijl dit alles werd uitgekotst, sloegen ze met hun vuistjes op tafel, stampten met de voeten terwijl de kleinste in een

[p. 94]

hoekje kreunde, alsof hij een groot verdriet te verwerken had.

Toen gaven wij maar het stopsein, en zonden de karavaan naar buiten, waar het nu droog was. Hun intelligentie tot nabootsen van bekende radioprogramma's hebben we bewonderd, maar juist daarom zijn wij vastbesloten de luisteruren thuis drastisch te gaan beperken voor de jeugd.

Want, Quaker Oats is voedzaam, maar wij twijfelen aan de verteerbaarheid van horoscopen en Linda's eerste liefde, op de fragiele maagjes van onze kinderen.