De verraders

New York City

22 Februari 1957. Ik was twaalf dagen in de V.S. en had mij in de gang van zaken op het hoofdkwartier van de U.N.O. enigszins ingewerkt. Bepaald verwonderd had ik mij over artikelen in de Amerikaanse pers, die mijns inziens blindelings het Nederlandse standpunt t.a.v. Nieuw Guinea steunden, zonder ook maar enigszins blijk te geven te begrijpen om welk groot spel het in zuidoost Azie ging. Men zou, ons Nederlanders, natuurlijk over de Papoea kwestie uit Indonesie kunnen weg pesten, maar wat men al te gemakkelijk vergat was, dat het gat, het hiaat volgend op de evacuatie van onze experts dat dan door andere kapers op de kust zou dienen te worden opgevuld. We wisten even goed als de Amerikanen dit wisten, dat landen als Polen, Roemenie, Oost-Duitsland, de Sovjet Unie en last but not least China, stonden te dringen om in zuidoost Azie een voet tussen de deur te krijgen. Men kon het men generaal Nasoetion eens zijn, wanneer hij over de jaren bleef hameren op het feit, dat de Nederlandse (en westerse politiek in het algemeen) slechts het communisme in zuidoost Azie in de kaart speelde.

[p. 78]

Ook de New York Times scheen mij toe de plank in haar beschouwingen over Indonesie mis te slaan. Bleek, dat een zekere Robert Aura Smith, een Amerikaanse variant op Albert Besnard van het Algemeen Handelsblad, zijn ervaring in Aziatische aangelegenheden in pennevruchten over de situatie in Indonesie anno 1957 uitleefde. In zijn boek, ‘Around the edge of war’, komt de Amerikaan John Forth Amory dan ook tot de conclusie, dat de heer Smith jarenlang de ongelukkige hoofdartikelen over Indonesie (en Nieuw Guinea) in de New York Times heeft gemonopoliseerd. Ik publiceerde dus op 22 februari 1957 een open brief in de Times waarin ik in grote lijnen de in het Adres aan de Staten Generaal verwerkte denkbeelden opnam.

Robert Kiek, Amerikaanse correspondent van DE TELEGRAAF zei, dat bij het lezen van mijn artikel zijn Telegraafbloed kookte. Aanval nummer drie volgde. Op 25 februari 1957 verscheen in DE TELEGRAAF een hoofdartikel onder de naam WOELRATJE. Niet ongeestig. De heer O., die met achterlating van schulden Nederland had verlaten, had zich thans onder de financiele vleugelen van de republiek Indonesie gesteld, en continueerde thans zijn verdachte activiteiten met brieven (let op het meervoud) te schrijven aan Amerikaanse kranten. Ook trachtte de heer O. voor de Amerikaanse radio te komen, ‘een en ander gedeeltelijk met succes’.