Den vaderland getrouwe. Uit het dagboek van een journalist
(1973)–Willem Oltmans– Auteursrechtelijk beschermdDen Haag - 14 januari 1972Dezelfde dag dat de koffertjes-affaire bekend werd, zond ik een brief aan de procureur-generaal der Nederlanden, mr. G.E. Langemeyer, met het verzoek een onderzoek naar Luns in te stellen op grond van Artikel 178 der Grondwet alsmede Artikel 92 van de Wet op de Rechterlijke Organisatie. Ik wees erop dat de voormalige minister van Buitenlandse Zaken ‘opzettelijk land en volk van Nederland in de Indonesische kwestie had misleid’.Ga naar eindnoot1. Premier Biesheuvel bracht ik vóor diens vertrek naar de West van mijn stap per aangetekende brief op de hoogte. Merkwaardig was, dat toen ik enige weken tevoren een briefje aan de minister-president had gezonden, hem mijn compliment makende voor de wijze waarop hij zich iedere vrijdagavond opnieuw voor het beeldscherm liet ondervragen over de gang van zaken in Nederland, ik toen vrijwel onmiddellijk een aardig antwoord van Biesheuvel terug ontving. Op mijn brief dat ik van mening was dat de kwestie Luns onder ede diende te worden aangepakt hoorde ik taal noch teken. Ingevolge de geijkte bon ton van elkaar de bal toespelen en stuivertje verwisselen van politieke notabelen zou Biesheuvel in 1973 na diens politiek adieu, lid van de raad van bestuur bij Unilever worden, in ruil voor de job van oud-minister van Financiën H.J. Witteveen aldaar, die naar het Internationale Monetaire Fonds in Washington D.C. verhuisde. Minister Langman verzeilde bij de Algemene Bank Nederland - en mocht later een aparte feestrede afsteken bij het zilveren regeringsjubileum van H.M. de Koningin - vice-premier Nelissen belandde bij de Amster- | |
[pagina 513]
| |
dam-Rotterdam Bank en de Haagse tekkel verdween bij akzo. Voor Udink, meende de nrc, ‘zou men ook wel een dergelijk plaatsje vinden’. Van Blankenstein noemde parlementariërs schapen. Wat zijn wij, burgers van Nederland dan eigenlijk? Onze herders kunnen in ieder geval rovertje en reizigertje spelen zonder dat er een haan naar kraait. |
|