Amsterdam - 16 mei 1970
De visite van Enkelaar en Neelissen aan Luns bracht niet het gewenste resultaat. April verstreek en de eerste weken van mei vervlogen. Ik besloot buiten de nos om in te grijpen. Ik verstrekte Joris van den Berg van Vrij Nederland de nodige informatie. Op 16 mei 1970 verscheen het volgende hoofdartikel, in ‘Het Vizier’:
‘luns
De nos beschikt al enige maanden over een film van Willem Oltmans, waarin gesprekken zijn opgenomen met de voormalige naaste medewerkers van de beide Kennedy's, John en Robert. Het zijn interviews waarin de rol van minister Luns ten aanzien van de overdracht van Nieuw-Guinea en eventuele aan hem gedane Amerikaanse toezeggingen nader worden belicht. De film wacht ter afronding op een commentaar van minister Luns, maar de bewindsman heeft nu al drie keer een eenmaal gemaakte afspraak moeten afzeggen. Het lijkt ons, dat het Nederlandse volk er recht op heeft ook van dit aspect van zijn recente geschiedenis kennis te nemen, en als het kan zo spoedig mogelijk, want de tijd werkt altijd in het voordeel van degenen die graag willen vergeten.’
Aanvankelijk was Ton Nelissen verstoord over mijn interventie zonder vooroverleg met de nos. Maar het geklier van Luns had mij lang genoeg geduurd. Ook het bezoek van Enkelaar en hemzelf had niet het gewenste resultaat gehad. Bung Karno noemde dit pukul terus, doordouwen. Maar Nelissen draaide bij toen hij zag dat het paardemiddel, als gewoonlijk, werkte. De volgende dag belde Buitenlandse Zaken namelijk
Auteursrechtelijk beschermd