een mooie vrouw achter de schermen een hoofdrol had gespeeld. Namelijk prinses Aschraf, de tweeling-zuster van de Sjah. Zij voerde besprekingen en ontmoette de toenmalige chef van de cia, de heer Allan Dulles in het geheim, in Zwitserland, en ook aan de Rivièra. ‘Zij heeft mij hier persoonlijk over ingelicht, althans nadat het gevecht was gewonnen,’ aldus de Duitse journalist.
Troeller meldde verder dat in Djakarta in 1965 een beeldschone vrouw in het middelpunt van de belangstelling stond. ‘Alléen zijn de rollen hier omgedraaid. Dewi Sukarno staat niet in contact met de cia, maar wordt juist door de Amerikaanse geheime dienst zwaar geschaduwd.’ Want, meende de Stern-reporter, terwijl de Amerikanen een dollar-offensief onder hen vijandig gezinde officieren hebben geopend, zou Sukarno via de charme van Dewi een tegen-offensief in Frankrijk en Japan hebben gelanceerd. Zowel de regering in Tokio als in Parijs zouden niet gaarne een pro-Amerikaans Indonesië in de plaats zien komen van een niet aan dollars gebonden Djakarta. Dewi's persoonlijke vriendschap met Edmond baron de Rothschild, een bankier uit de onmiddellijke omgeving van Georges Pompidou, dateert uit Dewi's reis in 1965 naar Parijs, Genève, Rome en Wenen. Ik neem aan dat Dewi deze en andere details in haar eigen boek zal toelichten.
Auteursrechtelijk beschermd