(1) | Particuliere ondernemers moeten een positieve rol blijven spelen bij de economische ontwikkeling van het land. |
(2) | Objectieve handelscriteria zullen opnieuw ingevoerd moeten worden, terwijl het profijtbeginsel en het concurrentieprincipe bij het beheer van staatsbedrijven zal moeten worden gehandhaafd. |
(3) | Drastische invoerbeperkingen, vooral op luxe goederen, terwijl de staatsbegroting volgens deze nieuwe bepalingen zou moeten worden op- gesteld. |
(4) | Sandang-pangan-goederen (voedsel en kleren) zouden sociale prioriteit krijgen, waarbij het beleid vooral gericht zou zijn op de problemen rond de rijstvoorziening en het aanleggen van een voorraad, goed voor twee jaren. |
Maar ondanks deze belangrijke liberaliseringsvoorstellen bleef de regering van Lyndon B. Johnson onwillig het ‘naar links zwevende Indonesië’ leningen te verstrekken of anderzijds financiële steun te bieden. Eerst zou de linkse Torquemada, Bung Karno ten val moeten worden gebracht en pro-Amerikaanse handlanger-generaals aan de macht moeten komen, alvorens de rijke landen, waaronder ons koninkrijk, met uitzonderlijk gulle hand in de buidel zouden tasten. Wat hierbij de rijkaards bij de bestudering van de wereldgeschiedenis is ontgaan is, dat wanneer men asociale elementen en corruptelingen als Fulgencio Batista in Cuba of generalissimo Chiang Kai-sjek in China door dik en dun steunt en opvrijt, het onvermijdelijke resultaat zal zijn dat het volk van Cuba of het volk van China eens terugslaat, de uitzuigers naar Florida of Formosa verjaagt opdat eindelijk een begin gemaakt kan worden met het werkelijk vestigen van een sociaal verantwoorde maatschappij voor alle mensen.