Den vaderland getrouwe. Uit het dagboek van een journalist

[p. 183]

Den Haag - 13 maart 1962

Om een greep te doen uit duizenden pagina's aantekeningen in mijn dagboek over deze affaire, wil ik de brief van premier Jan de Quay van heden aan de Tweede Kamer citeren.

‘De regering acht het begrijpelijk, dat er aan de zijde van de Tweede Kamer het verlangen leeft om met de regering een openbare gedachtenwisseling te houden over het beleid inzake Nederlands Nieuw-Guinea. De regering blijft uiteraard, gelijk voorheen, bereid de Kamer in deze voor ons land zo belangrijke kwestie zo goed mogelijk in te lichten.

Ik moet u evenwel meedelen, dat naar het gevoelen van de regering het landsbelang thans niet gedoogt een openbaar debat over het Nieuw-Guinea-beleid te voeren.

De desbetreffende kamercommissie zal zij echter over het verloop in deze op de hoogte houden.

Zodra een openbaar debat weer wel mogelijk is, zal zij uiteraard daartoe alle medewerking verlenen.

De regering hoopt en verwacht bij de Kamer begrip te vinden voor dit uitstel van de gedachtenwisseling,’ aldus de minister-president.

Dit was eigenlijk dezelfde tactiek die Richard Nixon volgde bij het voeren van een clandestine Cambodjaanse oorlog in Zuidoost-Azië, in strijd met de Amerikaanse Grondwet, of de wensen van het Amerikaanse Congres, of volk. Of wat Lyndon Johnson versierde in het beruchte Golf van Tonkin-incident, namelijk door de cia een aanval op Amerikaanse oorlogsbodems laten uitvoeren, het land en volk van Amerika mee te delen, dat de aanval door Noord-Vietnam werd uitgevoerd en dan zogenaamd legaal een verschrikkelijke luchtoorlog met bombardementen boven Indo-China ontketenen.^1. Zelfs mevrouw Indira Gandhi moest zich er eens publiekelijk over beklagen, dat de Amerikaanse cia in India bezig was geweest een aanslag op haar leven voor te bereiden. Zo zijn onze manieren, wanneer deze in de kraam van leiders van onze vrijheidslievende democratische westerse landen te pas komen.

Waarom kan De Quay, nu, in 1973, niet worden gevraagd opening van zaken te geven? Ik geloof namelijk dat onderzoeken als naar de Amerikaanse Pentagon-papieren of het Watergate-schandaal als eerste verdienste hebben, dat zij mogelijk de toekomst voor dit genre excessen vrijwaren.

1. President Johnson ontving namelijk ná het geënsceneerde Tonkin-incident van het Congres de machtiging oorlog te voeren, op een schaal, zoals hij, en adviseurs als Walt W. Rostov, dit wensten en noodzakelijk achtten.