er altijd weer iets waardoor nieuwe betrokkenheid bij het vraagstuk Nieuw-Guinea ontstond. Ook in de wandelgangen van het gebouw van de Verenigde Naties ontmoette ik voortdurend personen, die Nieuw-Guinea ter sprake brachten.
Uiteindelijk was het Zairin Zain, toen nog ambassadeur in Bonn, die de groep-Rijkens-activiteiten nieuw leven inblies. Ik sprak met hem in het gebouw van de uno. In november 1960 had John F. Kennedy bij de presidentsverkiezingen van Richard Nixon gewonnen, en de Indonesiërs zagen nieuwe kansen bij het aan de macht komen van de Democraten. Zouden de Verenigde Staten - zoals de regering-Truman met intrekking van de Marshall-hulp aan Nederland had gedreigd, indien de politionele acties in Indië niet werden beëindigd - thans bereid zijn Nederland te dwingen Nieuw-Guinea prijs te geven? Zain zou spoedig door Sukarno als ambassadeur naar Washington worden gezonden om een nieuw Indonesisch diplomatiek offensief in die richting te openen. Ik besloot de contacten met de groep-Rijkens te herstellen.