'Tell me who your friends are...'

[p. 50]

Han André de la Porte

Han André de la Porte was een klasgenoot van de allereerste lichting van Nijenrode (1946-1948). Onze moeders dronken thee met elkaar. Als Han De Horst bezocht bracht hij 40 rozen voor mijn moeder mee. Zijn ouderlijk huis was in Aerdenhout waar we elkaars vrienden leren kennen. In 1948 maakten we in Han's jeep een autoreis naar Zuid-Frankrijk. Ik nodigde Wicher de Marees van Swinderen mee, mijn vriend en klasgenoot op het Baarns Lyceum. Han sloot hierbij een foto in, die in 1948 aan de Rivièra bij vrienden van zijn ouders, de van Dobben's werd genomen. (Han in het midden, Wicher rechts, zelf links). Hij huwde met Irthe van Pallandt, voor wie ik een uitzonderlijk zwak opvatte, evenals ik dit deed voor Margriet, de vrouw van mijn andere hier schrijvende Nijenrodevriend, Vic Vernède. Hetzelfde geldt trouwens voor Hofland's echtgenote, Mimi, met wie ik bevriend ben gebleven ondanks het feit, dat Henk en ik al jaren geen vrienden meer zijn. Han en Irthe kregen vier charmante dochters. Zij wonen al vele jaren op Eerde, waar ik ook heb gelogeerd. In de jaren 80 heeft de reunie van ons Nijenrode-jaar op Eerde plaats gevonden. In de Kersttijd van 2001 waren Peter en ik uitgenodigd, maar door een rug-

[p. 51]

probleem is het er niet van gekomen. Vriendschappen die terugvoeren naar wederzijdse ouderlijke huizen lijken soms eeuwigheidswaarde te behouden.

Willem.

Nijenrode registratienummer 0116: jaar 1946: kenteken, ‘een éénmotorige mug’, zoals Joseph Luns hem eens noemde. Ook door het noib studentenleven ging hij aldus.

Hij hield er dassentheorieën op na. Pianoconcerten met koptelefoon. Hij organiseerde een recital met de zangeres Desi Halban (madame Goudstikker) met aan de vleugel zijn vriend en leraar George van Renesse. Ik herinner me dat in de muziekkamer van zijn ouderlijk huis een perkamenten lampenkap met muzieknoten was gesierd.

Einde opleiding. Vlucht uit Nederland richting Parijs en Cannes in mijn omgebouwde jeep, via vrienden van Wicher en Willem, bij de familie de Ramaix op kasteel Bouillon ten zuiden van Brussel. Eifeltoren. Wicher wilde springen. Willem's vriendin Micheline Vernier, stewardess bij de Air France, liet ons logeren in het appartement van haar ouders, industriële familie uit Lille.

Doorgereden naar Juan les Pins, waar we logeerden op villa Parc Angelus Ridet bij vrienden van mijn ouders. Ik mocht binnen slapen. Willem en Wicher sliepen in een tent.

Bezoekjes aan Hotel Negresco, waar Micheline Vernier overnachtte. Eden Roc. In Cannes was de vader van Alex Labouchère Nederlands consul. Cocktails bij de Labouchère's. Willem zond later uit dankbaarheid een eigen gehaakt kleedje. Schande!

In 1949, de usa. Willem was al op Yale en was president van de Yale International Club. Hij maakte mij meteen lid. Willem nodige als eerste sprekers uit, F.C.A. baron van Pallandt, ambassadeur in Buenos Aires, en de jonge diplomaten Leopold Quarles van Ufford en Robert Fack. Ik ben zelf naar Trinity College gegaan. In 1953 ontmoetten we elkaar weer in de delegates lounge van de United-Nations, waar we menige Martini hebben gedronken.

Zo zou ik nog 50 pagina's met ups and downs kunnen vullen, maar altijd de moeite waard.

Ga zo door!

Han André de la Porte